سریال: Bojack Horseman؛ پرتره معضلات انسانی

اگر مجموعه انیمیشن «بوجک هورسمن» را به‌عنوان یک گزینه برای گذراندن اوقات مفرح و شاد انتخاب کرده‌اید، باید اعلام کنم که سخت در اشتباه هستید، زیرا Bojack Horseman تمام موقعیت‌های کمدی و طنزهای کلامی خود را در نقطه پایانی به تراژدی تبدیل می‌کند. Bojack Horseman در طول شش فصل نگاهی جدی به پدیده‌های مخرب اعم از اضطراب، استرس، افسردگی، کمال‌گرایی کاذب و اعتیاد دارد که بستر کارتونی حاکم بر مجموعه را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

متزلزل در کمدی، منحصربه‌فرد در تراژدی

نقد هالیوود یا فراتر از آن؟

سریال Bojack Horseman از همان ابتدا در لابه‌لای طنز ناپخته خود، مدام انگشت انتقاد را به سمت هالیوود می‌برد. سلبریتی ها را مسخره می‌کند و رفتارها و اخلاق های آن را زیر سؤال می‌برد. با نام آثار سینمایی و تلویزیونی بازی می‌کند و مهم‌ترین رویداد هالیوودی را به زبان طنزی گزنده تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.

البته نقد تمام‌هالیوودی Bojack Horseman پس از فصل دوم به سمت نقد جامعه کنونی آمریکا می‌رود. به‌عنوان‌مثال در فصل سوم، مسئله خط قرمز سقط جنین را از دیدگاه یک ستاره موسیقی نمایش می‌دهد که به علت قرارگرفتن در معرض دید رسانه‌ها و خبرگزاری‌های زرد، حمایت جعلی خود را از این معضل نشان می‌دهد که در پایان همان اپیزود ورق به سمت خودنمایی دیگر در یک موقعیت رسانه‌ای دیگر برمی‌گردد.

تیم نویسندگان سریال به طرز هوشمندانه‌ای نقد دوجانبه‌ای به هر یک از معضل‌های جامعه آمریکا می‌پردازد. به‌خصوص از فصل چهارم به بعد، جریان MeToo به بخش اصلی موقعیت‌های طنز قصه تبدیل می‌شود که خود شخصیت بوجک را تحت تأثیر قرار می‌دهد. البته چرخش موقعیت شخصیت بوجک به علت قرارگرفتن در این جریان از دید من خوشایند نبود ولی تیم نویسندگان سریال به‌خوبی مانع فرورفتن بوجک در این جریان و فضای قصه شدند و همچنان شخصیت بوجک را با اختلالات مخرب درونی خود برای به پایان رساندن قصه وی مواجه کردند.

بیشتر بخوانید: سیمسون‌ها و فمیلی گای و ریک‌اندمورتی و ساوث پارک و بعدش چه؟

Fish Out of Water؛ احیای مجدد انیمیشن های کوتاه کلاسیک

با اینکه بسیاری از طرفداران سریال Bojack Horseman و منتقدان از اپیزودهای نیمه‌نهایی هر فصل تمجید می‌کنند و برخی از آن اپیزودها را بهترین اپیزودهای کل سریال می‌نامند، باید اعلام کنم که اپیزود Fish Out of Water از فصل سوم سریال بوجک هورسمن برخلاف نظر آن‌ها برترین اپیزود کل سریال است؛ زیرا مخاطب را به دنیایی متفاوت می‌برد و بعد دیگری از شخصیت کمال گرای بوجک به نمایش می‌گذارد.

از همان شروع اپیزود مذکور، جذب طراحی بی‌نظیر دنیای زیر آب هالیوود شدم. کارگردان و نویسنده این بار انیمیشن‌های کلاسیک دهه 50 و 60 میلادی را الگوی روایت قصه خود قرار می‌دهند و با بیگانه بودن بوجک در برقراری رابطه با موجودات آبزی، لحظات بامزه‌ای را خلق می‌کنند. یکی دیگر از دلایل زنده کردن حال و هوای انیمیشن‌های آن برهه زمانی، استفاده بسیار کم از دیالوگ و قراردادن مخاطب در موقعیت‌های طنز هوشمندانه است.

همان چیزی که من در طول سریال انتظار داشتم و تعقیب و گریزهای بامزه را مشاهده می‌کردم که شباهتی بی‌نظیر به دوران طلایی پلنگ صورتی داشت. اپیزود Fish Out of Water یکی از بهترین اپیزودهای انیمیشنی عصر طلایی تلویزیون است که همچنان قالب و بستر تاریخی انیمیشن را به‌خوبی برای مخاطب زنده می‌کند.

بیشتر بخوانید: 2010 تا 2019 | نگاهی به سینما و تلویزیون در دهه‌ای که گذشت

چرا Bojack Horseman آن‌قدر واقعی است؟

هرچه سریال Bojack Horseman جلوتر می‌رود، کاملاً مشخص می‌شود که سازندگان سعی می‌کنند از اکثر سبک و قالب انیمیشن بزرگ‌سالانه حال حاضر خود دور شوند. رافائل روی موضوعات و معضل‌هایی مانند سوءاستفاده بیش از حد از مواد مخدر، افسردگی، روابط شکننده و انبوهی از مشکلات معیشتی و سخت دست می‌گذارد و آن‌ها را به حقیقی‌ترین شکل در ظاهر و باطن شخصیت بوجک و دوستان وی نمایان می‌کند.

پس از گذشت از نیم‌فصل اول سریال، رافائل نشان می‌دهد که بوجک فردی ناخوشایند است. ناخوشایند بودن وی در هر فرد معتادی وجود ندارد اما بسیاری از معتادها مانند بوجک از اعتیاد به‌عنوان راهی برای منحرف کردن ناامنی‌های جدی، مسائل مربوط به سلامت و روان و حوادث آسیب‌زا (در بستر علمی PTSD) استفاده می‌کنند.

پیرامون شخصیت بوجک، هر سه عوامل مذکور در او نقش مهمی دارند. بوجک فردی به شدت افسرده است که تصمیم دارد این احساسات را منحرف و نابود کند. گواه تلاش بوجک در اپیزودی با نام Stupid Piece of S*it در فصل چهارم سریال است که در مونولوگ‌هایی پی‌درپی و درونی که در ذهن بوجک ایجاد می‌شود و این تصمیم‌ها به‌نوعی بوجک را از تصمیم‌گیری درست دور می‌کند.

مونولوگ‌های ذهنی بوجک را می‌شنویم که هرازچندگاهی فکر می‌کنیم که ذهن این اسب کمال‌گرا در هنگام تصمیم‌گیری شباهت نزدیک به انسان‌هایی دارد که از این مشکلات برخوردار هستند. مشکلاتی که حتی به‌مرور در زندگی روزمره آن‌ها عادی می‌شود. به طور مشخص، سکانسی در این اپیزود وجود دارد که خواهر ناتنی بوجک از وی می‌خواهد که از سوپرمارکت شیر بخرد ولی درگیری ذهنی مداوم بوجک، او را روانه بار می‌کند.

آن‌قدر در تصمیم‌گیری عجول است و در انتخاب صدای درونش دچار سردرگم می‌شود، عروسک گران بهای مادرش را به بیرون پرتاب می‌کند. زیرا بوجک فکر می‌کند که مادرش از یک عروسک بهتر از فرزند خود مراقبت می‌کند؛ بنابراین هیچ اپیزودی را در قاب تلویزیون نمی‌توانید پیدا کنید که افسردگی و عوارض آن را به بهترین شکل به نمایش بگذارد.

شاید این حرف به طعم دهان طرفداران سریال خانواده سوپرانو خوش نیاید ولی نمایش این معضل در قالب یک انیمیشن و در بستر کارتونی یک کار جسورانه‌ای است که تیم نویسندگان سریال بوجک به‌خوبی از پس آن برآمدند. نویسندگان هر معضل مخرب را به‌گونه‌ای از دید شخصیت بوجک به نمایش می‌گذارند که احساسات مخاطب را جریحه‌دار می‌کنند. به همین علت است که Bojack Horseman واقعی‌تر از هر انیمیشن تلویزیونی حال حاضر خود است. 

بیشتر بخوانید: ده قالب منحصربه‌فرد اپیزود که سریال‌ها برای تغییر حال و هوا اجرا می‌کنند

سخن آخر

سریال Bojack Horseman تجربه‌ای نوین و منحصربه‌فرد در طبقه انیمیشن و به طور گسترده در قاب تلویزیون است. بوجک هورسمن قاطعانه بیان می‌کند که برای نمایش دادن سختی‌های زندگی تنها نباید به تولید مجموعه‌های واقعی با آدم‌های واقعی بسنده کرد، بلکه در بستر کارتونی هم می‌شود این معضلات تکان‌دهنده را به هوشمندانه‌ترین شکل به نمایش گذاشت. همان کاری که اکنون رافائل در سریال جدید Undone به خوبی انجام می‌دهد. به نظرم مخاطب نباید فریب طنز ناپخته و شتاب‌زده چند اپیزود اول سریال شود، بلکه باید صبر پیشه کند تا ببیندBojack Horseman فراتر از نمایش زندگی یک ستاره هالیوود شکست‌خورده قدم برمی‌دارد.

0

سفید کاغذی

جدیدترین شماره کاغذی سفید را بخرید

شماره ۳: پری‌زدگی

خرید این شماره