ده آهنگ انیمه چسبنده که ول‌کن مغز آدم نیستند

نمی‌خواهم ادعای عجیبی بکنم مثل این که عاشق انیمه هستم یا اوتاکو هستم و همه‌ی آهنگ‌های انیمه دنیا را شنیده‌ام. راستش را بخواهید همیشه از این فاز عجیب و افراطی موسیقی ژاپنی به خصوص موسیقی راک و متالش بیزار بوده‌ام.

این که یک‌دفعه پنجاه‌تا اتفاق موسیقیایی هم‌زمان بیفتد و همه به سمت گوشم هجوم بیاورند بدون این که اجازه بدهند دقیقاً چیزی منعقد بشود. برای همین به نظرم موسیقی خوب انیمه شبیه گوهر خوب‌تراش‌خرده است وسط یک عالمه گوهر زیادی درخشان که چشم را کور کرده و مدام می‌خواهند بروند توی آستین آدم.

بعضی از آهنگ‌هایی که در این یادداشت پیشنهاد شده‌اند هم بدون تردید آن خاصیت زیادی تند و تیز را دارند. کلاً فاز موسیقی شرق دور جدید همین است. افراطی که گویی به بخشی از رسانه و هنر شرقی تبدیل شده است. احتمالاً اگر طرفدار سینمای چین و هند و کره و ژاپن باشید می‌دانید دارم در مورد چه چیزی صحبت می‌کنم. اغراق به بخشی از دیالوگ‌ها و موسیقی و حتی تدوین داستان‌های شرقی تبدیل شده و این موضوع تا حدی در موسیقی‌شان هم منعکس می‌شود.

آهنگ‌های این لیست با ترتیب خاصی انتخاب نشده‌اند ولی نمی‌شود گفت وزن آهنگ انتهای لیست بیشتر از آهنگ ابتدای لیست نیست. نهایتاً چند خاصیت در انتخابشان مهم بوده:

آهنگ‌هایی که اینجا می‌شنوید را کافی است یک بار گوش کنید تا از ذهنتان نروند. به خصوص اگر با صحنه‌ی خاصی از انیمه‌ای توی ذهنتان ثبت شوند مثل این آهنگ که در لحظه‌ی پایان نظم نوین جهانی در کد گیاس پخش می‌شود. اسم آهنگ Continued Story است و به خوبی روی لحظه‌ی رهایی جهان سوار می‌شود.

یا این تم از بلیچ که برایم شنیدن مجددش دردناک است چون همیشه در لحظه‌های بدبختی انیمه پخش می‌شد. اسم آهنگ Never ment to belong است. روکیا شخصیتی بود که شاید از بقیه‌ی شخصیت‌ها تا حد زیادی قابل درک‌تر بود. نه آن فاز ایشیگو را داشت که منطق متقن مشت را همیشه در کنار داشت و نه مثل بیاکویا سرد و بی‌احساس بود. روکیا حتا از رن‌جی هم بی‌کس‌تر بود. این تم به خوبی این قضیه را نشان می‌داد.

منظور این که آهنگ‌های انیمه‌ای هم می‌توانند خاصیتی شبیه به آهنگ‌های لس‌ آنجلسی شش و هشتی داشته باشند. همان چسبندگی یا به قول انگلیسی‌ها Catchy بودن. یک راه حل بیرون رفتن آهنگ‌های چسبنده از ذهن این است که گوششان کنید. پس این لیست را یک جور دستگاه تهویه‌ی مختص ذهن من در نظر بگیرید. امیدوارم در کامنت‌ها تکمیلش کنید.

توی پرانتز به خاطر درخواست مداوم شما توکیو غول را دیدم و به نظرم رسید موسیقی‌اش واقعاً خوب است. از بین آهنگ‌های توکیو غول آهنگ Glassy Sky مورد علاقه‌ام است. امیدوارم شما هم دوستش داشته باشید:

دوم این که همگی از سریال‌های انیمه‌ای انتخاب شده‌اند. هرچند که آهنگ‌های بی‌نظیر در فیلم‌های انیمه‌ای و فیلم‌های انیمه‌ی سه‌بعدی مثل فاینال فانتزی ۷ نجات کودکان، هم کم نیست. در ضمن برای دسته‌بندی آهنگ‌های برتر انیمه‌های هایایو میازاکی هم می‌توانید به این مطلب رجوع کنید:

ده آهنگ برتر انیمه‌های هایائو میازاکی

10. Just Awake – Hunter X Hunter Ending 1 (reboot)

اولین آهنگ این لیست دقیقاً over the topترین آهنگ و سریع‌ترینشان است. آرتیست کار گروه  Fear, and Loathing in Las Vegas است که یک گروه متال ژاپنی است. این که ژاپنی‌ها چه رویکرد عجیبی به متال دارند به کنار، این آهنگ دو سولوی بی‌نظیر دارد. یکی در همان اوایلش با گیتار الکتریک و دوم جایی در وسط وقتی پیانو شروع به نواختن می‌کند.

فاز نوجوانی انیمه را دارد و در ضمن یک مقدار زیادی در راستای فضای بعضی وقت‌ها خشن داستان است. پایان ناگهانی آهنگ جوری سینه‌ی شنونده را رها می‌کند که انگار هیولایی از روی بدنتان کنده می‌شود. میل به دوباره شنیدن آهنگ بلافاصله است. سکوتی که بعدش ایجاد می‌شود را فقط با شوق دیدن قسمت بعدی انیمه می‌شود سرکوب کرد.

9. Oh Ashes (Hai Yo) – Berserk theme

این آهنگ مربوط به آلبوم Ash Crow اثر Susumu Hirasawa است که به گفته‌ی خودش با الهام از مانگای برسرک ساخته شده. هرچند این آلبوم را در همکاری با اقتباس خاصی از برسرک نساخته است ولی آهنگ‌های آن در جای جای فیلم سه‌قسمتی Golden Egg Arc و انیمه‌ی جدید برسرک شنیده می‌شوند.

این آهنگ به طور خاص که در انتهای The Fallen Hawk شنیده می‌شود آدم را یاد همان تم نبردهای قرون وسطایی معمول برسرک می‌اندازد. موسیقی الکترونیکی پر از ساندبایت در تناسب با انیمه‌ی بیش از حد کامپیوتری‌شده‌ی جدید است.

8. Abnormalize – Psycho Pass Opening 1

موسیقی‌ای که هر وقت به یک پساآخرالزمان فیلیپ کی دیکی فکر می‌کنم توی ذهنم می‌آید. موسیقی از گروه راک ژاپنی Ling Tosite Sigure است که برای انیمه ساخته نشده. ولی به ترتیب خوبی با اوپنینگ کردیت انیمه هم‌خوانی دارد و جابه‌جا رنگ ارماین و بنفش/صورتی را یاد آدم می‌اندازد. انصافاً از آن اوپنینگ‌هاییست که آدم دلش نمی‌خواهد ردش کند و هر بار می‌نشیند و تا آخر گوشش می‌کند.

اصل آهنگ را در انیمه با صدای زن می‌شنوید. آهنگ شبیه هزارتویی است که با رنگ‌های مختلف به عمق می‌رود و جایی در وسط لحظه‌ای رهایت می‌کند انگار به سطح نوعی ناخودآگاه می‌کشاندت و بعد دوبار با سرعتی سرسام‌آور تو را به جلو می‌برد. اگر بحث هماهنگی موسیقی و محتوای انیمه باشد، این یکی واقعاً هارمونی خوبی با داستان انیمه دارد.

7. Deja Vu – Initial D 13th episode

موسیقی انیمه‌های دهه‌ی نود یا بی‌نظیرند، یا آشغالند. این یکی انصافاً آشغال است ولی توی ذهن آدم می‌چسبد و تا دوباره گوشش نکنی ولت نمی‌کند. به خصوص که الان تبدیل به یک میم یوتوب شده است. Deja Vu I have been in this meme before. شاید چیزهایی ازش دیده باشید. اگر نه همین عبارت را سرچ کنید.

آهنگ البته همانطور که خواهید شنید کاملاً برای انیمه‌ای در مورد ماشین مسابقه‌ای مناسب بود. سازنده‌اش Dave Rogers بود که آهنگ را برای آلبومی در ۱۹۹۹ به اسم اروپا فلان یا بیسار یا یک همچین چیزی آماده کرده بود. بعداً انیمه‌ی Initial D آن را در قسمت سیزدهم  اضافه کرد. خلاصه این آهنگ محض ترول کردن اینجاست. زیاد جدی‌اش نگیرید.

6. No title – Made in Abyss Episode 1, 8, 9 Insert Song

انیمه‌ی مید این ابیس یکی از بهترین کشف‌های این مدت بود و تا حد زیادی دل آدم می‌سوخت که چرا هرگز این انیمه به بازی تبدیل نشد. توی آهنگ‌های این انیمه هم این خاصیت بازی‌طوری را می‌شود حس کرد.

به طور خاص این آهنگ آدم را یاد بعضی لحظه‌های مگا‌من می‌اندازد. در ضمن به زیبایی از پس ترانزیشن بار احساسی صحنه‌هایی که رویش قرار گرفته بر می‌آید.

برای انیمه‌ای که پر از تصاویر و محیط‌های بکر و جادویی است و در ضمن ترسناک‌ترین اتفاقات ممکن هم در کنارش می‌افتد، آهنگ اینسرت هم‌پایه جادویی نیاز است که سکانس‌ها را به هم وصل کند و در ضمن اوج‌های احساسی‌اش، نشانی از آن وحشت و افسردگی و بیچارگی محض داشت باشد.

این آهنگ را می‌شود روزی ۱۸ بار هم گوش داد. دم سازنده‌اش Kevin Penkin گرم.

5. Flyers – Death Parade Opening

داستان انیمه غافل‌گیرکننده است. به خصوص بعد از این که با پیچش داستانی اولیه روبه‌رو می‌شوید و بعد به این آهنگ شاد و شنگول برمی‌خورید تضاد عمیقش با محتوای داستان انیمه توی چشم می‌زند. یک جورهایی شبیه جای نفس کشیدن برای ادامه‌ی افسرده‌کننده‌ی داستان است.

همچنان آن فاز افراطی و پررنگ را دارد ولی دیگر توی ذوق نمی‌زند. فکر کنم از وقتی Death Parade را دیده‌ام بیشتر از هر انیمه‌ی دیگری به صورت معمول آهنگش را در یوتوب سرچ کرده‌ام. شاید به خاطر حال و هوای جاز خفته در زیرش باشد با آن ترومپت‌های بی‌نظیر. یا شاید به خاطر ووکال خیلی خوبش است که گروه BRADIO اجرا می‌کند. خلاصه ممکن نیست این آهنگ را بشنوید و سراغ انیمه‌اش نروید؛ و قول می‌دهم ناامید نشوید.

4. Obokuri – Samurai Champloo episode 14

انیمه‌ای در مورد موسیقی پر از موسیقی‌های بی‌نظیر است. به خصوص که دای‌ساتو، از سازندگان انیمه، خودش یکی از خوش‌ذوق‌ترین موزیسین‌های ژاپن است. در یکی از بهترین قسمت‌های ممکن سامورایی شامپلو، موسیقی‌ای قرار گرفته که نمی‌توانم بدون اسپویل کردن داستان در موردش صحبت کنم. برای همین تنها می‌توانم توصیه کنم این انیمه را تماشا کنید تا تصاویر مربوط به این موسیقی را ببینید. تصاویری استعاری شبیه سکانس‌های رویای گاسپر نوئه یا لینچ که با موسیقی سنتی ژاپنی در هارمونی قرار می‌گیرد.

وسطش یک‌سری دیالوگ هم گفته می‌شود که اگر معنی‌اش را بدانید خیلی به موسیقی می‌نشیند.

3. A cruel Angel’s Thesis – Neon Genesis Evangelion Opening

انیمه‌ی نئون جنسیس اونگلیون به خاطر تصویر دقیقی که از حال و هوای جامعه‌ی ژاپن در دهه‌ی نود ارائه می‌دهد و به خاطر شیرجه‌ای که در ایده‌ی تنهایی آن هم به سبک ژاپنی‌اش می‌زند بارها مورد تقدیر و تحسین قرار گرفته. تقریباً هر کتاب دانشگاهی/تحقیقاتی که در مورد انیمه باز کنید می‌توانید این انیمه را در کنار گوست این د شل پیدا کنید.

به نظرم یکی از بهترین انیمه‌هایی است که می‌شود از دهه‌ی نود تماشا کرد و داستانش جوری است که احتمالاً هرگز کهنه نشود. منتها چیزی که من را متقاعد کرد انیمه را تماشا کنم آهنگ اوپنینگش بود.

این آهنگ چند نسخه‌ی متفاوت دارد ولی نسخه‌ی استودیویی آن کمی بلندتر از نسخه‌ی اوپنینگ خود انیمه است. احتمالاً اگر انیمه را دیده باشید می‌دانید که چقدر ضرب‌آهنگ کلی‌اش با داستان انیمه متفاوت است.

حالا بگذارید به چند آهنگ هم به به صورت افتخاری اشاره کنیم. می‌دانم سه آهنگش برای انیمه‌ی ناروتو هستند. دعوایم نکنید. به نظرم ناروتو یکی از بهترین انیمه‌های ممکن است و آهنگ‌های خوبش کم نیستند. این سه تا از ناروتو شیپودن ولی عالی بودند. اولی Can you hear me مربوط به آرک مرگ جیرایا است که به نظرم با فاصله از بقیه جلوتر است. دومی Blue Bird آهنگ مورد علاقه‌ی خودم است که مربوط به اوپنینگ یکی از فیلر آرک‌های بی‌شمار ناروتو است. سومی Hero’s Come Back هم به نظرم دیگر ته کنه وجودی بزن‌بهادری و داش‌مشتی انیمه‌ی ناروتو است.

Can you hear me

Blue Bird

Hero’s Come Back

آهنگ بعدی از مجموعه‌ی کاتاناگاتاری است. کاتاناگاتاری یک‌جورهایی شبیه استاکر است برای سینمای اوانگاردبین‌ها و یک جورهایی مایه‌ی فخرفروشی کسانیست که انیمه‌اش را دیده‌اند. واقعاً هم به دل هرکسی نمی‌نشیند و دنبال کردن پلات‌های ابسورد و سورئالش ممکن است دل بیننده را بزند. ولی موسیقی‌اش اصلاً جای بحث ندارد. به خصوص این یکی که شبیه مناجاتی سرخ‌پوستی است که در ثنای پرودگار تکنومنسرها خوانده می‌شود.

Bahasa Palus

2. Feuerroter Pfeil und Bogen – Attack on Titan Opening 1

فکر می‌کنم از لحظه‌ای که این لیست را باز کردید، با فرض این که کل‌ش را دید نزده باشید، می‌دانستید که این آهنگ هم در نهایت در لیست خواهد بود. این آهنگ بیشتر از این که چسبنده باشد حماسی است. اینقدر حماسی است که در نهایت چسبنده است.

راستش هر وقت این آهنگ را می‌شنوم دلم می‌خواهد بلند شوم بروم تایتان بکشم. اگر توی پروپگاندای دنیای اتک آن تایتان از این آهنگ استفاده کنند مطمئنم همه برای سربازی ثبت نام می‌کنند و مشکل کمبود سرباز کاملاً حل می‌شود.

خیلی راحت می‌توانست در صدر جدول هم باشد. ولی آهنگ اول را که بشنوید متوجه می‌شوید چرا دوم شده.

1. Tank! – Cowboy Bebop Opening

و اما سلطان بلامنازع آهنگ‌های انیمه‌ای چسبنده، آهنگ اینتروی آلبوم انیمه‌ی کابوی بیباپ است. صدای ترومپت‌ها و شیپورها و آن ریتم سرخوش که در نهایت خبر از محتوای غیر معمول انیمه دارد به همراه لیریک که تنها چند کلمه‌ است.

به ترتیب عجیبی اسپیس جم و عصر فضا برای آن رتروفیوچریسم منحط و پر از کثیفی و برگشت تکاملی مناسب است. ببینید چطور مثل پرواز کردن است. وقتی صدای ترومپت‌ها می‌آید انگار اوج می‌گیرید و بعد درست وقتی در اوج هستید رهایتان می‌کند تا سقوط کنید.

انگار همه‌ی این آهنگ در آن بزرگ‌راه بین کهکشانی می‌گذرد که توی یکی از قسمت‌های انیمه هم می‌بینیم. دلهره و وجوبی که توی رها شدن با نهایت سرعت در فضای بی‌انتها هست.

یکی از بهترین آهنگ‌هایی که تا به حال از یک انیمه شنیده‌ام و شماره‌ی یک این لیست. کل آلبوم ارزش شنیدن را دارد.

کامنت‌ها و پیشنهادهای این مطلب آنقدر زیاد شده که تصمیم گرفتم به جای به‌روزرسانی همین لیست، یک لیست دوم بنویسم. برای خواندن لیست دوم روی لینک زیر کلیک کنید:

ده آهنگ انیمه اوپنینگ که ول کن مغز آدم نیستند

سفید کاغذی

جدیدترین شماره کاغذی سفید را بخرید

شماره ۳: پری‌زدگی

خرید این شماره