کشاورزها برای فراری دادن پرندهها از لیزر استفاده میکنند
مترسکها ظاهر باحالی دارند، شکی درش نیست، ولی اخیراً ترفندی برای ترساندن پرندگان مزاحم و دور نگه داشتنشان از محصولات زراعی محبوبیت پیدا کرده که انگار از دل دنیای جنگ ستارگان بیرون آمده است.
در این فصل، مزرعهدارانی که در شمال غربی پاسیفیک زغالاخته و تمشک پرورش میدهند، برای محافظت از محصولاتشان در برابر پرندگان به استفاده از لیزر روی آوردهاند. انپیآر (NPR) اخیراً گزارشی راجعبه این فناوری جدید منتشر کرده است. فنآوری جدیدی که شرکتی هلندی به نام برد کنترول گروپ (Bird Control Group) طراحیاش کرده.
شاید عجیب به نظر برسد، ولی جاستین مدوری (Justin Meduri)، مالک مزرعهی بزرگ پرورش زغالاخته، ادعا کرده در گذشته از ترفندهای عجیبتری استفاده کرده است. سال گذشته، او بازبانی (Falconer) را برای این منظور استخدام کرد، ولی معلوم شد که استفاده از پرندههای شکاری، پرهزینه و غیرقابلپیشبینی است.
ولی این روش جدید واقعاً خفن است. هر واحد از لیزرهای اتوماتیک تقریباً 9500 دلار خرج برمیدارد و شواهد قبلی حاکی از این هستند که نرخ موفقیتشان نیز بالاتر است. باز هم تأکید میکنم که خفن بودن لیزر را هم نمیتوان بهعنوان عاملی مثبت نادیده گرفت.
مدوری به انپیآر گفت: «مراسم رقص نور لیزر ساعت 4 صبح شروع میشود. سر و کلهی پرندهها در همین ساعت پیدا میشود.»
در این ترفند، لیزرهایی سبز از میلههای فلزی شلیک میشوند و در مسیری غیرقابلپیشبینی حرکت میکنند. مدوری از نتیجه رضایت کامل داشت.
وقتی مدوری به همراه خبرنگاری به نام تام بَنس (Tom Banse) در زمین زراعتی خود قدم میزد به او گفت: «ما در زمین 710 متر مربعی پرورش زغالاخته قدم میزنیم. حتی یک پرنده هم در آسمان پر نمیزند.»
وین آکرمن (Wayne Ackermann)، مدیر توسعهی تجارت برد کنترل گروپ در شعبهی آمریکای شمالی نیز اعلام کرد از اینکه استفاده از لیزرها در میان مزرعهداران محلی محبوبیت بیشتری پیدا کرده است، هیجانزده است.
او به خبرنگار گفت: «در شمال غربی، ما خدمات خود را بیشتر به مزارع پرورش زغالاخته، گیلاس، سیبهای هانیکریسپ و تاکستانها فروختهایم. تازه فقط کشاورزها نیستند که از لیزر استفاده میکنند. یکی از لیزر شرکت ما بالای یک مغازهی خواروبار فروشی در بازار سیاتل کار گذاشته شده است که قبلاً به خاطر هجوم پرندهها مشکل داشته.»
کارآمدی و بهصرفه بودن تنها خوبی این تکنولوژی نیستند. بیصدا بودن نیز از دیگر مزیتهای لیزرهاست. باقی روشهای مخصوص پراکنده کردن پرندههای مزاحم، مثل استفاده از بلندگو و شاتگان، آلودگی صوتی زیادی برای ساکنین ناحیه ایجاد میکنند.
آکرمن اضافه کرد: «دیدید بعضیوقتها یک نفر جلوی صورت یک نفر دیگر تکهچوبی تکان میدهد؟ بعد از مدتی طرف پیش خود میگوید: «طرف دلش نمیخواهد من اینجا باشم. بهتر است بروم.» لیزرها نیز برای پرندگان حکم همین تکهچوب را دارند.»
برای ایمنسازی این لیزرها به هنگام استفاده در مجاورت انسانها تمهیداتی اندیشیده شده است. در صورتی که لیزرها درست مدیریت نشوند، ممکن است کسی که مستقیماً به نورشان نگاه کند کور شود. ولی هنوز مشخص نشده لیزر تا چه حد برای سلامتی پرندگان خطرناک است. استِبان فرناندز-جوریچیکس Esteban) Fernandez-Juricics)، پژوهشگر دانشگاه پِردو، در حال حاضر مشغول مطالعه و بررسی آسیب احتمالی این لیزرها روی حیوانات است.
او گفت: «احتمال آسیب به شبکیهی چشم پرندگان خطری جدیست و ممکن است توانایی آنها را برای پیدا کردن غذا، جفت یا پناهگاه مختل کند.»
طی سال گذشته، تعداد لیزرهای مورد استفاده در مزارع آمریکای شمالی از 20 الی 25 فروند به حدوداً 100 فروند در فصل برداشت فعلی افزایش پیدا کرد. آکرمن پیشبینی میکند که تعداد لیزرهای استفادهشده به 300 فروند افزایش پیدا خواهد کرد و به جز مزارع کشت، دامنهی استفادهی آن به تصفیهگاههای نفت، انبارها و دامداریها نیز گسترش پیدا خواهد کرد.
اگر از من میپرسید، به نظرم راه حل نهایی، مترسکهایی است که از چشمهایشان لیزر شلیک کنند، ولی شاید هم برای همین است که کسی از من چیزی نمیپرسد.