بازی: Yakuza Zero یاکوزا صفر

یاکوزا صفر یکی از جذاب‌ترین بازی‌هایی است که این مدت درگیرش شده‌ام و با وجود عرضه‌ی بازی‌های جدیدی که منتظرشان بودم نمی‌توانم دست ازش بکشم. یاکوزا صفر درواقع پریکئولِ سری طولانی و دنباله‌دار ریو گا گوتاگو^* است و یکی از عجیب و غریب‌ترین بازی‌هایی است که در بازار ویدئوگیم وجود دارد.

چرا عجیب و غریب؟ خُب مشکل اساسی اینجاست که نمی‌شود جور دیگری یاکوزا صفر و کلاً سری یاکوزا را توصیف کرد. در صفحه‌ی ویکی‌پدیا، ژانر بازی را «اکشن-ماجراجویی» نوشته‌اند درحالی که در صفحه‌ی پلی‌استیشن آن را یک بازی «نقش آفرینی» ذکر کرده‌اند. و در چنل‌های یوتوبی و وب‌سایت‌های دیگر یاکوزا صفر را «جهان‌باز» یا «Beat’em Up» معرفی کرده‌اند.

اگر قرار باشد برای فرانچایز یاکوزا یک ژانر مشخص تعیین کنیم بهتر است عنوانش را همان «یاکوزا» انتخاب کنیم چراکه حقیقتاً هیچ بازی دیگری در دنیا وجود ندارد که با این مجموعه هم‌سبک باشد.

*龍が如く به معنای «مانند اژدها» که در غرب تحت عنوان «یاکوزا» ترجمه شده است.

آقای دُجیما سلام رسوندند^*

یاکوزا صفر داستان دو آقای جوان در دهه‌ی هشتاد ژاپن را روایت می‌کند که هرکدام از طریقی زندگی‌اش به خانواده‌ی توجو (یاکوزای قدرتمند توکیو) پیوند خورده. تصور کنید پدرخوانده ۱ و ۲ با فیلم‌های بروس لی ترکیب شود و نتیجه‌اش را آکیرا کوروساوا به یک سریال تلویزیونی طولانی و خفن تبدیل کند. اگر جزو کسانی هستید که از کات‌سین‌های مفصل با اجراها و دوبله‌های عالی لذت می‌برند، فکر می‌کنم کافی باشد که یاکوزا صفر را امتحان کنید.
گاهی اوقات فکر می‌کنم اگر سگا حق ساخت یک برنامه تلویزیونی براساس سری یاکوزا را به HBO می‌فروخت، حتماً یکی از پربیننده‌ترین و بهترین سریال‌های ممکن را تولید می‌کرد.

کانسپت «یاکوزا» مانند خانواده‌های مافیاییِ ایتالیا کمی پیچیده است. خیلی‌ها در ژاپن دیدی ارمانی نسبت به اعضای یاکوزا دارند که افرادی قوی و شجاع هستند و حاضرند برای دفاع از مظلومین قوانین را کنار بگذارد و با دولت فاسد و افراد ستمگر بجنگند. این درحالی‌ست که می‌دانیم یاکوزاها در کثیف‌ترین کارهای ممکن (از خرید و فروش انسان گرفته تا قتل و جنگ‌های خیابانی) دست دارند ودر واقعیت منجر به از بین بردن زندگی بسیاری از شهروندان عادی ژاپن شده‌اند.
توشیهیرو ناگوشی (خالق یاکوزا) با رویکردی متفاوت که ترکیبی از این دو جلوه‌ی واقعی و غیرواقعی یاکوزا است، داستانی شخصی درباره‌ی خیانت، انتقام و در نهایت انسانیت خلق کرده که به‌نظرم جزو بهترین‌های دنیای ویدئوگیم است.

*اشاره به جمله‌ی «دُن سالیری سلام رسوندند» از بازی‌های مافیا ۱ و ۲

زندگی در توکیوی ۱۹۸۸

اینجاست که یاکوزا عجیب و غریب می‌شود.

وقتی بازیکن درحال انجام مأموریت‌های داستانی نیست، آزاد است تا در سطح شهر بگردد که خُب در نگاه اول شبیه به هر بازی جهان‌بازی مثل GTA یا Watch Dogs می‌رسد اما جهانِ یاکوزا زمین تا آسمان با چنین بازی‌هایی فرق دارد. در وهله‌ی شما هرکاری دلتان بخواهید نمی‌توانید بکنید، یعنی دست به قتل و کشتار بزنید یا دزدی کنید و غیره. تازه جهانِ بازی هم خیلی کوچک است و به تعداد انگشت شماری خیابان و کوچه پس کوچه خلاصه می‌شود. می‌دانم که همه‌ی این‌ها نکات منفی به‌نظر می‌رسند اما به من اعتماد کنید وقتی می‌گویم که یاکوزا تمام جذابیتش در همین جمع و جور بودنش است.

قدرت یاکوزا در جزئیات است. هر گوشه‌ی شهر به معنای واقعی کلمه یک چیزی برای عرضه کردن دارد که با جلو رفتن داستان مدام بیشتر و بیشتر می‌شود. در حدی که یک سری از مینی‌گیم‌های موجود در یاکوزا صفر می‌توانند به تنهایی یک بازی مستقل باشند و به شخصه حاضرم پای‌شان پول بدم!

تعدادی از مینی‌گیم‌هایی که ساعت‌ها در یاکوزا صفر مشغولم کردند:

-رکورد زدن در بازی‌های آرکید سِگا

-شرط بندی در کشتی‌کج‌های زیرزمینی خانُم‌ها

-مدیریت و گسترش کلاب شخصی‌تان (هنوز باورم نمی‌شود که این مینی‌گیم خودش یک بازی جداگانه نیست!)

-آواز خواندن در کارایوکه

-شوگی (شطرنج ژاپنی) بازی کردن

تازه این‌ها فقط بخش کوچکی از مینی‌گیم‌هایی‌ست که می‌توانید در یاکوزا صفر تجربه کنید و با اینکه تعداد مینی‌گیم‌ها زیاد هستند اما هرکدام با دقت و ظرافتی طراحی شده‌اند که واقعاً می‌توانند ساعت‌ها سرگرمتان کنند. اگر هنوز درمورد حرفم دودل هستید، بگذارید اضافه کنم که در یاکوزا صفر می‌توانید وی‌اچ‌اس‌های واقعی فیلم‌های بزرگسالان تماشا کنید!

خنده درمان هر دردی‌ست حتی وقتی مافیا دنبالتان باشد

یاکوزا صفر نیز مانند خیلی از بازی‌های جهان‌باز مأموریت‌های فرعی دارد اما با این فرق که مأموریت‌های فرعی‌اش کاملاً برعکسِ خط داستانی، بی‌نهایت بامزه و خنده دار هستند. هرچقدر که با درام سنگین داستان یاکوزا صفر گریه کردم، با مأموریت‌های فرعی‌اش خندیدم.

تصور کنید یکی از اعضای اسبق یاکوزا دختری دبیرستانی را نصیحت می‌کند که برای درامدزایی لباس‌های زیرش را به مردان مسن می‌فروشد یا به یک میسترس کمک می‌کند تا بهتر جلوی مردان سابمسیو ابراز قدرت کند.

یادداشت بالا صرفاً توصیفی سطحی از بازی یاکوزا صفر است که به‌نظرم لیاقت بیشتر دیده شدن را دارد. اگر دنبال پکیجی جذاب و متفاوت هستید که هر لحظه مکانیک و سیستم جدیدی جلوی‌تان قرار دهد و اجازه دهد تا جایی که می‌توانید از ژاپن دهه‌ی هشتاد لذت ببرید، حتماً یاکوزا صفر را بازی کنید.

پ.ن: یاکوزا صفر پیش از اینکه پارسال در امریکا عرضه شود برای کنسول‌پلی‌استیشن ۳ در ژاپن تولید شده بود که کمی از نظر گرافیکی تو ذوقم زد. خصوصاً وقتی تازه از پای رد دد ۲ بلند شده بودم.

پ.ن۲: یاکوزا صفر دوبله‌ی انگلیسی ندارد و مجبور هستید کلی زیرنویس بخوانید.

سفید کاغذی

جدیدترین شماره کاغذی سفید را بخرید

شماره ۳: پری‌زدگی

خرید این شماره