بازی: جادوگر اسطوره‌ای Wizard of Legend
این مدت بازی‌ای که بیشتر از همه وقت من را در نینتندو سوییچ به خودش مشغول کرده، Wizard of Legend است. بازی‌ای روگ‌لایک و پرسرعت که بیشتر از همه من را یاد Dead Cells می‌اندازد. بازی‌ای که همینقدر سریع است و در ضمن جهانش به صورت رندوم ایجاد می‌شود. ولی مرحله‌ها ثابت هستند. هر قدر به پیش بروی همه چیز سخت‌تر می‌شود و انتظار نداری با همین HP کمی که برایت مانده بتوانی به جای خاصی برسی. برای همین آخرین تلاش ناامیدانه‌ات را در تنگنا می‌کنی. باشد که رستگار شوی.
بازی جادوگر اسطوره‌ای هم همینطوری است. با این تفاوت لذت‌بخش که می‌توانید بیشتر از صد جادوی مختلف را یاد بگیرید و کلی آیتم خفن و لباس رنگی‌رنگی دارید که به خاطرش دوباره و دوباره وارد مسابقات ویزارد آو لجند بشوید و گوهر فارم کنید تا شاید آن لباس یا جادو یا آیتم باحال بعدی را بتوانید بدست بیاورید.
بجز این ترکیب جادوها با هم می‌تواند لذت‌بخش باشد. بازی ۶ عنصر دارد. آب، آتش، زمین، رعد، هوا و هرج‌ومرج. هر کدام از این شش عنصر هم ده‌ها جادوی مختلف دارند که به صورت جایگشت‌های مختلف می‌توانید با هم قاطی کنید و دهان دشمانتان را به عزایشان بنشانید. بازی هیچ گرایی از پیشرفت به شما نمی‌دهد. مفهوم پیشرفت در بازی‌های این مدلی در خوب‌تر شدن واکنش‌های شما نهفته است. بعد از ده ساعت بازی یکهو به خودتان می‌آیید و می‌فهمید که بیست دشمن را شبیه دکتر استرنج توی هم لوله کرده‌اید و اگر ساعت سوم بازی بود همان را لوله شده بودید.
بازی‌هایی که این مدل حس پیشرفت بدهند را دوست دارم. این بازی‌هایی که بهتان می‌گویند یا درست بازی کن(به قول برادران دارک سولزیمان get gud) یا برو کشکت را بساب. چون دست شما را نگرفته‌اند و سعی نکرده‌اند چیزی را برای شما ساده‌تر کنند. برعکس هرقدر به پیش بروید اگر واقعاً چیزی از بازی یاد نگرفته باشید و در مسابقات خالی از بخشش آن چیزی به کشکول مهارت‌هایتان اضافه نشده باشد، زودتر شکست می‌خورید. من تا به حال دو مرحله به پیش رفته‌ام و دو نفر از سه باس اصلی بازی را شکست داده‌ام. اما همین که به راند سوم رسیدم فهمیدم با دنیای دیگری طرف هستم و هنوز مهارتم به‌هیچ‌وجه در آن سطح نیست که ادامه بدهم. من آماده نیستم بازی را به پایان برسانم.
پیشنهاد می‌کنم اگر نینتندو سوییچ دارید این بازی را تهیه کنید. اگر با پی‌سی بازی‌اش می‌کنید، جوی‌استیک رفیق راهگشایتان خواهد بود. راستی احتمالاً همانطور که از عکس‌ها متوجه شدید بازی مود دو نفره هم دارد. تجربه‌ی بی‌نظری بود گذاشتن دشمنان بین شش هفت‌تا جادوی مختلف که از همه طرف روی سرشان خراب می‌شد.
پیشنهاد کتاب
-
گریخته: هفت‌روایت در باب مرگ
-
دختری که صورتش را جا گذاشت
-
یفرن دوم
-
خدمات دستگاه هیولاساز دمشقی
آخرین دیدگاهها
نوشته‌های دیگر این نویسنده
-
من آرمی هستم به خاطر همین از انیمه ها و آهنگ انیمه خیلیییییییییییی بدم میادددددد
نظر خود را بنویسید:
پیشنهاد کتاب
-
گریخته: هفت‌روایت در باب مرگ
-
دختری که صورتش را جا گذاشت
-
یفرن دوم
-
خدمات دستگاه هیولاساز دمشقی
