دجان دلیک : آرتیست سحر و شمیر متأخر

یکی از آرتیست‌هایی که به طور خاص برای آثار فانتزی طرح می‌زند، دجان دلیک، آرتیست صربستانی است. او طرفدار آثار فانتزی سحر و شمشیر متأخر است (و نه فانتزی‌های حماسی برین) و به طور مثال برای مجموعه‌هایی مثل نعمه‌ی آتش و یخ، مالازان و آثار نویسنده‌هایی چون دیوید لینچ و برندون سندرسون، جو ابرکرومبی و استیون اریکسون فن‌آرت کشیده است. در زیر می‌توانید آثارش را ببینید و ماجرای علاقه‌اش به ژانر فانتزی متأخر را بخوانید.

“Night gathers, and now my watch begins. It shall not end until my death. I shall take no wife, hold no lands, father no children. I shall wear no crowns and win no glory. I shall live and die at my post. I am the sword in the darkness. I am the watcher on the walls. I am the fire that burns against the cold, the light that brings the dawn, the horn that wakes the sleepers, the shield that guards the realms of men. I pledge my life and honor to the Night’s Watch, for this night and all the nights to come.”

A song of Ice and Fire / G. R. R. Martin

“Finally given the chance to run, he surged ahead. The sun had just finished burning away the morning dew, and farmers harvesting wheat and barley in the fields looked up as we thundered past. Keth-Selhan was fast; so fast that the wind tore at my cloak, stretching it behind me like a flag. Despite the fact that I knew I must cut quite the dramatic figure, I quickly grew tired of the drag on my neck, unfastened the cloak, then stuffed it into a saddlebag.”

“The Name Of The Wind” / Patrick Rothfuss

Five dragons banked in perfect formation, their heads dipping to watch him as they glided back in his direction. ‘Estideein eleint,’ he whispered, in his Jaghut tongue. Four were black, barbed in silver along the wings and flying two to either side of the fifth dragon, this one red and twice as large as the others. ‘Silanah red-wings,’ Raest muttered, eyes narrowing. ‘Elder-born and true-blooded Tiam, you lead Soletaken, whose blood is alien to this world. I feel you all!’ He raised fists to the sky. ‘Colder than the ice born of Jaghut hands, as dark as blindness- I feel you!’

Gardens Of The Moon / Steven Erikson

اسم من دیجان دلیک (Dejan Delic) هست و در صربستان زندگی می‌کنم. مدرک طراحی صنعتی دارم و سال‌هاست که تصویرسازی اولویت اصلی من در طراحی‌ست. مدت زیادی است که به طراحی مشغولم؛ از زمانی که کودک بودم. بعد از فارغ التحصیل شدن از دانشگاه، خودم را وقف طراحی گرافیکی، کمیک و تصویرسازی کردم. از آنجایی که طرفدار جدی فانتزی حماسی هستم، بیشتر تم‌های کارهایم به این ژانر مربوط است. تصویرسازی‌هایی که اخیراً انجام می‌دهم بیشتر وکتور هستند و با استفاده از نرم افزار کورل طراحی می‌کنم. طبیعتاً کل این ماجرا از قلم و کاغذ شروع شد اما با گذشت سال‌ها به سمت دیجیتالی شدن رفتم که بسیار بهتر از کاغذ است و با ذوق هنری و استایل توی ذهن من همخوانی بهتری دارد.

علاقه‌ی جدی من به فن آرت اما درست بعد از خواندن سری کتاب‌های نغمه شروع شد و با خواندن کتاب‌هایی از دیگر نویسندگان فانتزی حماسی مانند جی وی جونز، اسکات لینچ و برندون سندرسون ادامه پیدا کرد. در میان خواندن این کتاب‌ها میل شدیدی به کشیدن‌شان به نحوی که در ذهن من هستند داشتم و همچنین این امر باعث جذب دیگران به این مجموعه‌ها نیز می‌شد.

سال ۲۰۱۴ «مالازان: کتاب مردگان» را کشف کردم و از همان لحظه نگرشم به فن آرت و ژانر فانتزی حماسی عوض شده است. شیوه‌ی بی‌نظیر اریکسون در نوشتن، من را به طرف این کتاب کشاند و باعث شد که بعد از اتمام هر کتاب بخواهم که شخصیت‌ها و موقعیت‌ها را طراحی کنم. اما به جز شیوه‌ی روایی فوق‌العاده، این امر که مالازان بر خلاف کیفیت بالایش همچنان در جریان عامه نیست و تبلیغاتی که دیگر آثار این ژانر دریافت می‌کنند را ندارد نیز توجه من را به خود جلب کرد. اما تصویرسازی برای مالازان واقعاً سخت است. دلیل این امر آن است که در کتاب توضیح خیلی دقیقی راجع به شمایل کارکترها و یا صحنه‌های مهم نیست و حتی ممکن است توضیحات داده شده در ادامه‌ی کتاب اندکی عوض شوند چرا که اریکسون مانند تاریخ‌دان و باستان‌شانسی واقعی، همه چیز را برای خوانندگانش روشن نمی‌کند و حتی قسمت بزرگی از داستان را در زیر تار و پود تاریخ مخفی می‌کند و در نهایت خواننده‌هایش را مجبور به استفاده از تخیل خودشان می‌کند؛ بدون هیچ راهنمایی. بعد از این همه سال‌های در کنار مالازان بودن، این سری همچنان جذابیت خودش را برای من حفظ کرده و خواهد کرد.

“Death rides with every khalasar.”

A song of Ice and Fire / G. R. R. Martin

“Where I put you, there you lie,
Never let a stranger spy,
Like glass grow to any eye,
Not of me.

Here be safe, never leave it,
Should a hand come, deceive it,
Let strange eyes not believe it,
Till I see.”

The Book of the New Sun / Gene Wolfe

‘Well, I’ve already killed a god today,’ Iron Bars said. ‘If I’d known this was going to be a day for killing gods, I might have paced myself better.’

Midnight Tides / Steve Erikson

‘If we are to live,’ Rake went on, ‘we must take risks. Else our lives become deaths in all but name. There is no struggle too vast, no odds too overwhelming, for even should we fail-should we fall-we will know that we have lived.’

Toll the Hounds / Steven Erikson

Quentyn Martell and Viserion

A song of Ice and Fire / G. R. R. Martin

Legolas

the Lord of the Rings / J. R. R. Tolkein

“The Northmen were machines, every one of them. Men carved from wood who never got tired, who felt no pain.”

Before They Are Hanged / Joe Abercrombie

“We are done my friend. Now, in this manner, we choose the meaning of our deaths.”

  Memories Of Ice /  Steven Erikson

Trull slowly nodded. ‘Would that Binadas were with us,’ he said.
Rhulad glanced up. ‘Why?’
Trull smiled, said nothing.
After a moment, Fear grunted, then nodded.
Rhulad matched Trull’s smile. ‘Yes,’ he said, ‘would that he were.’
Hannan Mosag looked at the three of them in turn. ‘I do not understand.’
The emperor’s laugh was harsh, only slightly bitter. ‘You send us or another quest, Warlock King.’
Hannan Mosag visibly blanched.
Seeing that, Rhulad laughed again, this time in pure amusement.
After a moment, both Fear and Trull joined him, whilst Hannan Mosag stared at them all in disbelief.
They had drunk too much wine, Trull told himself later. That was all. Far too much wine.

Midnight Tides / Steven Erikson

“I am Greek by birth, and I have Greek blood running through my veins. But my heart is Persian.”

300: Rise of an Empire

“The Kingkiller Chronicle”

‘Orfantal was veering, there before the now marching Malazan forces, black, blossoming outward, wings spreading, sinuous neck lifting — a thudding pulsation of sorcery and the dragon was in the air, climbing-Condors winged out from the keep, a dozen of the demonic creatures, each linked by a writhing chain of chaotic magic.’

Memories of Ice / Steven Erikson

“Aparal’s eyes had been on the gate, and he was not alone in seeing the Hound’s severed head sailing out to thump and roll on the ground. Shouts of dismay and horror sounded on all sides.
He stared in horror.
It cannot be just one man. It cannot!
A Hust legion waits for us. Hundreds of the cursed slayers, each one driven mad by their weapons. Nothing will stop them, nothing can defeat them.
We cannot win this.”  

The Crippled God / Steven Erikson

“Quick Ben caught sight of Ruthan Gudd and he grunted. I’ll be damned. A Maelbit Nerruse-whore-spawn Stormrider. Who knew?
But what was he doing out front like that? After a moment, the High Mage swore under his breath. You want ’em to take you first. You want to draw them to you. You’re giving the Bonehunters a dozen heartbeats to realize what they have to deal with. Captain Ruthan Gudd, or whoever you are… gods, what can I possibly say? Go well, Captain.
Go well.”

Dust of Dreams / Steven Erikson

سفید کاغذی

جدیدترین شماره کاغذی سفید را بخرید

شماره ۳: پری‌زدگی

خرید این شماره