اولین تریلر فیلم جوکر نوید یک فیلم اسکاری را می‌دهد

اگر تریلر را ندیده‌اید، می‌توانید آن را از آپارات تماشا کنید. 

در سال ۲۰۱۷ اخبار ساخت فیلمی جدید و مستقل بر مبنای شخصیت جوکر منتشر شد، ولی واکنش‌ها ولرم بود. پس از بازی پرالتهاب و تحسین‌شده‌ی هیث لجر در نقش جوکر در شوالیه‌ی تاریکی (The Dark Knight)، و البته حضور به یاد ماندنی جوکر در بازی بتمن: تیمارستان آرکام (Batman: Arkham Asylum)، این شخصیت در زمینه‌ی محبوبیت و هایپ قله‌های جدیدی را فتح کرد. عوامل ساخت فیلم جوخه‌ی انتحار (Suicide Squad) و البته شخص جرد لتو (Jared Leto)‌ از هاله‌ی مقدس ایجاد شده دور شخصیت جوکر برای هایپ فیلم و تفسیر لتو از او استفاده کردند و مردم هم تحت‌تاثیر قرار گرفتند، اما وقتی فیلم منتشر شد، جوکر لتو، با حضور هفت هشت دقیقه‌ای بی‌برکتش، طبل توخالی از آب درآمد و همه مطمئن شدند دیوانه‌بازی درآوردن با گریم جوکر رمز موفقیت هیث لجر نبود. بدین‌ترتیب هاله‌ی مقدس دور شخصیت جوکر کمرنگ شد.

اما تریلری که امروز منتشر شد همه‌چیز را عوض خواهد کرد. هاله‌ی تقدس قرار است پررنگ‌تر از گذشته بازگردد. این تریلر فوق‌العاده است. وقتی هشتگ‌های ایجادشده برای تریلر و واکنش‌های اغراق‌آمیز مردم را دیدم، پیش خود گفتم: «باز ملت جوگیر شدند.» ولی بعد از تماشای چند باره‌ی تریلر باید بگویم که نه، این بار جوگیر شدن مردم دلیل موجهی دارد.

اولین چیزی که در تریلر جلب‌توجه می‌کند، بازی فوق‌العاده‌ی خواکین فینکس (Joaquin Phoenix) است. در صحنه‌ای که جوکر با انگشتانش به‌زور نیشش را تا بناگوش بازی می‌کند،‌ کافی‌ست با دقت به اجزای صورتش نگاه کنید تا ببینید فینکس چطور حس انزجار و ملالت و دنیازدگی را منتقل می‌کند، طوری که آدم از لبخند زدن و فلسفه‌ی پشت آن بیزار می‌شود. شرط می‌بندم این صحنه در آینده به یک میم تبدیل می‌شود. هرکس جوک بی‌مزه بگوید یا بخواهد صمیمیت ناخواسته ایجاد کند، در جواب GIF این صحنه را دریافت خواهد کرد!

صحنه‌ی دیگری که نوید بازیگری فوق‌العاده‌ی فینکس را می‌دهد، آن قسمتی است که در آن جوکر از مردی که احتمالاً در آرکام بستری‌ست می‌پرسد: «What?» حرکت لرزان لب‌هایش و تبدیل شدن‌شان به لبخندی معذب و ناراحت شاهکار میمیک صورت است.

جوکر نولان و لجر جنبه‌ای نمایشی‌طور داشت. بعضی جاها این حس را داشتم که لجر به شکلی ماهرانه در حال خاییدن صحنه است (امیدوارم به‌خاطر این گرته‌برداری افتضاح از اصطلاح chewing the scenery مرا ببخشید). اما هیچ اثری از این ویژگی‌ها در جوکر فینکس دیده نمی‌شود. از تمامی صحنه‌هایی که در تریلر نشان داده شد اینطور برمی‌آید که فینکس قرار است بازی کنترل‌شده و ظرافت‌مندانه‌ای به نمایش بگذارد. جنون جوکر فینکس زیرپوستی است، تقریباً مثل جنون آدم‌های روزمره‌ی دور و برمان. تاد فیلیپس (Todd Phillips) کارگردان فیلم قبلاً‌ گفته بود که جوکر قرار است فیلمی با محوریت مطالعه‌ی شخصیت (Character Study) باشد و در آن از کلیشه‌های فیلم‌های کمیک‌بوکی کمتر استفاده خواهد شد. از تریلر مشخص است که حرفش روی حساب‌کتاب بود.

یکی از منابع الهام اصلی جوکر، فیلم‌های تهیه‌کننده‌ی اجرایی آن مارتین اسکورسیزی است: راننده تاکسی (Taxi Driver)، گاو خشمگین (Raging Bull) و سلطان کمدی (King of Comedy). این فیلم‌ها، به‌خصوص راننده تاکسی، شباهت زیادی با فیلم جوکر دارند. شخصیت جوکر هم مثل تراویس بیکل مردی‌ست که احتمالاً خوش‌قلب و احساسی‌ست،‌ ولی به‌قدری آسیب‌پذیر و بی‌بهره از هنر معاشرت است که جامعه‌ی فاسد گاتام (که از نیویورک پرالتهاب دهه‌ی هفتاد-هشتاد الهام گرفته شده) خرابش می‌کند. در توییتر شوخی‌ای دیدم که به نظرم عمق مطلب را ادا می‌کند:

۱۹۸۹: بهتره جوکر رو پرتاب کنیم توی خمره‌ی اسید تا تبدیل بشه به جوکر

۲۰۱۹: بهتره جوکر رو پرتاب کنیم توی جامعه تا تبدیل بشه به جوکر

در تریلر ما می‌بینم که جوکر مردی تنها، لاغر و آسیب‌دیده است که به مادرش وابستگی شدید دارد و سعی دارد با اجرای استندآپ و دلقک‌بازی به‌عنوان شغل به زندگی‌اش معنا دهد. او جایی در تریلر می‌گوید: «مادرم همیشه بهم می‌گه لبخند بزنم و شاد به نظر برسم. اون می‌گه من توی زندگیم یه هدف دارم و اونم اینه که مردمو خوشحال کنم و بخندونمشون.» در جایی گروهی از اراذل تابلویی را که دستش است، می‌دزدند و وقتی جوکر دنبالشان می‌افتد، تابلو را روی صورتش خورد می‌کنند. در جایی دیگر وقتی لباس دلقک بر تن دارد و در حال قهقهه زدن در مترو است، چند نفر کتکش می‌زنند. با توجه به این‌که با داستان خاستگاه (Origin Story) جوکر طرفیم، این فیلم علناً کمپینی علیه نصحیت مادرانه است.

جوکر فینکس احتمالاً قرار است حس همذات‌پنداری مردان تنها و طردشده (یا خودطرد کرده) از جامعه را برانگیزد. ترک معروف لبخند (Smile) (که لیریک آن به طور عجیبی با ماهیت شخصیت جوکر هماهنگ است) طوری روی تریلر سوار شده بود که در همین مدت‌زمان کم هم می‌توان حس همذات‌پنداری عمیقی به شخصیت جوکر حس کرد. با توجه به این‌که قشر زیادی از چنین مردانی طرفدار کمیک‌بوک هستند،‌ باید دید آیا جوکر است قرار است مثل صورت‌زخمی (Scarface) به فیلمی تبدیل شود که ضدشرور (Anti-Villain) آن برخلاف میل سازندگان نزد عده‌ای قهرمان پنداشته شود.

به طور کلی، تریلر فیلم جوکر ثابت کرد این فیلمی‌ست که باید منتظرش بود. فیلمبرداری، بازیگری،‌ زمینه‌ی قوی داستان (نیویورک دهه‌ی ۷۰ و ۸۰) و سیاست غیراستودیویی وارنر برای ساخت این فیلم همه نوید یک شاهکار را می‌دهند. پیش از این مردم در توصیف شوالیه‌ی تاریکی (The Dark Knight) و لوگان (Logan) گفته بودند که شبیه به فیلم‌های کمیک‌بوکی نیستند. اگر اولین تریلر فیلم جوکر نماینده‌ی درستی از کیفیت نهایی فیلم باشد، می‌توان امیدوار بود که روند جدی‌سازی فیلم‌های کمیک‌بوکی و استفاده از ابرقهرمان‌ها برای پرداختن به مسائل پیچیده‌ی انسانی و عقده‌ها و گره‌های روان‌شناسانه جدی‌تر دنبال شود.

سفید کاغذی

جدیدترین شماره کاغذی سفید را بخرید

شماره ۳: پری‌زدگی

خرید این شماره