چرا ترامپ تا این حد از تولیدات لبنی کانادا شاکی است؟

وقتی از دونالد ترامپ پرسیدند که او از چه لحاظ کانادا را تهدیدی برای امنیت ملی آمریکا حساب می‌کند، او به واقعه‌ی سوزاندن کاخ سفید در جنگ 1812 اشاره کرد. حالا او از صعنت لبنیات کانادا شاکی است. این وسط مشکل چیست؟ آیا او می‌خواهد بعد از این همه سال کانادا را بابت جنگ سال 1812 بازخواست کند؟ آیا او همچنان از لارا سِکورد[1]، قهرمان کانادایی، شاکی است که با استفاده از یک گاو، مخفیانه از کنار نیروهای آمریکایی رد شد و نیروهای بریتانیایی را از حمله‌ی در پیش رو در سال 1813 آگاه کرد؟ و آیا مثل جنگ سال 1812، دشمنی مشترک عامل برقراری اتحاد در کشور شده است؟

دونالد ترامپ، رییس‌جمهور آمریکا، شنبه‌ی هفته‌ی گذشته کار قابل‌توجهی انجام داد: او کاری کرد که مردم کانادا پشت نخست‌وزیرشان بایستند، آن هم با چنان ثبات قدمی که طی دهه‌های اخیر یا شاید هم در کل تاریخ کشور بی‌سابقه باشد. ظاهراً رییس‌جمهور از بیانات جاستین ترودو در مصاحبه‌ی مطبوعاتی‌ای که پس از نشست G7 اخیر برگزار شد، خوشش نیامد و بیانیه‌ی نسبتاً بی‌آزار او را «از پشت خنجر زدن»ی توصیف کرد که بابت آن باید «جایگاهی ویژه در جهنم» به ترودو اختصاص داده شود. تمام رهبران احزاب اپوزیسیون، هرکس از هر جای کشور، در حمایت از ترودو توییتی ارسال کرد. حتی داگ فورد[2]، عوام‌گرایی که اخیراً برگزیده شده و اعلام کرده جزو طرفداران دونالد ترامپ است، به این جنبش ملحق شد.

داگ فورد: ما شانه به شانه کنار نخست‌وزیر و مردم کانادا خواهیم ایستاد. مهم‌ترین هدف من حفظ شغل مردم در انتاریو است. قدم اول برای رسیدن به این هدف حمایت بی‌چون‌وچرا از کارگران صنعت آهن و آلومینیوم کشورمان است.

یکی از مشکلات رییس‌جمهور با کانادا این است که صنعت لبنیات آن تحت پوشش «مدیریت منابع» قرار دارد. او با لحنی گلایه‌آمیز گفت:

«ما نیاز به تعرفه نداریم؛ ما نیاز به موانع نداریم؛ راه درست این است. کمک‌های مالی نیز اضافه هستند. به عبارت دیگر، بیایید کانادا را به عنوان مثال از کشوری در نظر بگیریم که تعرفه‌های بالایی برای ما در نظر گرفته است. ایالات متحده برای داد و ستد لبنیات تعرفه‌ی زیادی می‌پردازد، به عنوان مثال 270 درصد… ما نمی‌خواهیم پولی بپردازیم. چرا باید بپردازیم؟… این تعرفه برای دامداران ما بسیار غیرمنصفانه است. دامداران ما، یا از طریق موانع غیرتعرفه‌ای تجاری یا تعرفه‌های بسیار بالا سرشان کلاه می‌رود… نباید این کار را انجام دهید. یا این تعرفه‌ها باید حذف شوند، یا ما داد و ستد نمی‌کنیم.»

دونالد ترامپ: کانادا بابت داد و ستد کالاهای لبنی با ایالات متحده تعرفه‌ی 270 درصدی تعیین کرده است! این را به شما نگفته بودند، مگر نه؟ این تعرفه برای دامداران ما منصفانه نیست!

جان باربر[3]، نویسنده‌ی کانادایی، این مساله را با شرح جزئیات در گاردین توضیح می‌دهد:

«این مجادله به خاطر حوادث اخیر جنبه‌ی اضطراری‌تری پیدا کرده است، چون صنعت لبنیات ایالات متحده همچنان از بحران بغرنج تولید مازاد رنج می‌برد و همچنان که قیمت محصولات لبنی با سماجت تمام پایین‌تر از هزینه‌ی تولید باقی مانده، دامدارها هرچه بیشتر به ورشکستگی نزدیک‌تر می‌شوند. سال گذشته دامدارهای ایالات متحده حدوداً صد میلیون گالن شیر اضافه را دور ریختند. اخیراً افزایش نرخ خودکشی در بین قشر دامداران محصولات لبنی زنگ خطری را در کشور به صدا درآورده و توجه مردم را به پدیده‌ای جلب کرده که نیویورک تایمز «حس ناامیدی گسترده‌ای که کل صنعت را به زانو درآورده» توصیفش کرد.»

در این میان، از شمال مرز خبر آمده که:

«مراتع خانوادگی که به طور میانگین شیر 80 گاو را می‌دوشند، همه‌یشان در سیستمی که نظارت سنگین روی آن برقرار بود و به لطف محدود کردن تولید مازاد داخلی و اعمال نظارت روی کالای وارداتی باعث شده بود قیمت‌ها در حد قابل‌قبولی باقی بمانند، به رونق زیادی رسیدند. در سال 2016، دامداران کانادایی به طور میانگین قیمتی معادل 0.79 دلار کانادایی برای یک لیتر شیر پرداخت می‌کردند و دامداران آمریکایی نیز به طور میانگین 0.49 دلار کانادایی برای یک لیتر شیر.»

رییس صنایع لبنی در آلبرتا طبیعتاً به دفاع از دامداران تحت نظارتش پرداخت. او به کلگِری هِرالد (Calgary Herald) گفت:

«با شناختی که از صنعت لبنیات داریم، می‌دانیم که حتی مقدار کمی تولید مازاد تأثیر بدی روی قیمت‌ها خواهد گذاشت. قیمت برای دامداران منصفانه خواهد بود، اگر تولید مازاد نداشته باشیم، مجبور نیستیم شیر دور بریزیم و در نتیجه قیمت مغازه‌ها منصفانه خواهد بود و موجودی انبار نیز تضمین خواهد شد. اگر ترودو چنین امتیازی را فدا می‌کرد، تأثیر آن روی دامداران کانادایی بسیار مخرب می‌بود، چون کل سیستم ما بر اساس این پیش‌بینی بنا شده که ما قادر خواهیم بود در آینده به قیمتی منصفانه دست پیدا کنیم. هر آدم عاقلی سیستم اقتصادی‌اش را بر اساس رسیدن به این هدف تنظیم می‌کند. از دست دادن این امتیاز مثل این می‌ماند که بانک شما گرونامه‌یتان را بگیرد و مبلغ آن را تغییر دهد.»

مصرف‌کنندگان کانادایی از این‌که باید دو برابر آمریکایی‌ها هزینه‌ی شیر بپردازند گلایه‌مندند، اما این سیستم راست کار دامداران کانادایی است. در ایالات متحده، دولت به دامداران کمک مالی می‌کند. با این حال آن‌ها همچنان ضرر می‌کنند، اما در کانادا، مصرف‌کنندگان پول به‌مراتب بیشتری پرداخت می‌کنند، اما دخل و خرجشان با هم یکی می‌شود.

باربر از پروفسور بروس مویرهِد[4]، که از ویسکانسین بازدید کرده بود، جمله‌ای نقل‌قول می‌کند: «رییس اتحادیه‌ی دامداران ویسکانسین به من گفت آن‌ها دنبال یک چیز هستند و آن هم سیستم «مدیریت منابع»ی مثل مال ماست.»

وبسایت تری‌هاگرز (TreeHuggers) به این حقیقت آگاه است که دامداران آمریکایی اجازه دارند از هورمون و مواد شیمیایی‌ای که در کانادا ممنوع هستند استفاده کنند. سال‌های زیادی می‌شد که به گاوهای آمریکایی هورمون‌های رشد گاوی نوترکیب (rBGH) تزریق می‌کردند. این هورمون نرخ تولید شیر را در گاو 15 درصد افزایش می‌دهد و استفاده از آن در کانادا و اتحادیه‌ی اروپا ممنوع است. این هورمون همچنان در ایالات متحده قانونی است، اما بیشتر دامداران دیگر از آن استفاده نمی‌کنند، چون خریداران عمده دیگر آن را نمی‌خرند. بازار به این نتیجه رسیده که این هورمون نباید در شیر موجود باشد، اما دولت از قافله عقب مانده.

اما بهتر است برگردیم به رییس‌جمهور. آیا دغدغه‌ی او فقط به صنعت لبنیات محدود می‌شود؟ بعید به نظر می‌رسد. همان‌طور که پروفسور مویرهد به جان باربر گفت:

«دامداران کانادایی خاطرنشان کرده‌اند که با وجود تعرفه‌هایی که حافظ مال آن‌هاست، حدوداً 10 درصد مصرف لبنیات کشور را محصولات وارداتی تشکیل می‌دهد. برخلاف کانادا، ایالات متحده واردات لبنی کشور را به 3 درصد مصرف داخلی محدود کرده است. از نظر من که این ریاکاری مطلق است. واقعاً متوجه نمی‌شوم چطور رویشان می‌شود چنین تصمیماتی اتخاذ کنند.»

[1] Laura Secord

[2] Doug Ford

[3] John Barber

[4] Bruce Muirhead

سفید کاغذی

جدیدترین شماره کاغذی سفید را بخرید

شماره ۳: پری‌زدگی

خرید این شماره