رتبه‌بندی بهترین گوشه‌وکنایه‌ها در جنگ لفظی آمریکا و کانادا

دیگر باید به دعواهای لفظی دونالد ترامپ و جاستین ترودو در ملاء عام عادت کنیم، اما هیچ‌کس فکرش را نمی‌کرد این بار دعوایشان اینقدر پرآب‌وتاب و شخصی باشد.

در تعطیلات هفته‌ی اخیر، پس از پایان نشست G7، رییس‌جمهور ایالات متحده در حساب کاربری توییتر خود جاستین ترودو، نخست‌وزیر کانادا را کوبید و او را فردی «دغل» و «ضعیف» خطاب کرد.

می‌پرسید چرا؟

باید خدمت تمام کسانی که به قدری خوش‌شانس بودند که طی هفته‌ی اخیر هیچ تعاملی با توییتر/اخبار/عموی عشق رادیویشان نداشتند، عرض کنیم که این جار و جنجال سر نارضایتی طرفین از شرایط داد و ستد با یکدیگر صورت گرفته است. ایالات متحده برای آهن تولیدشده در کانادا تعرفه تعیین کرد و کانادا هم در جواب نقطه ضعف آمریکا را هدف قرار داد: بوربون و بشکه‌های آبجو و دستمال توالت. (بله، ترامپ سعی دارد نوشیدن و ریدن را برای کانادایی‌ها گران‌تر کند).

نشست G7 هفته‌ی پیش بسیار هیجان‌انگیز بود. تقریباً نصف رهبران دنیا که در نشست شرکت کردند، با ترامپ سر ناسازگاری دارند و در رأسشان جاستین ترودو مجبور شد نقش میزبان مهمان‌نواز را ایفا کند. این نشست بسیار سرگرم‌کننده بود و ذات سرگرم‌کننده‌اش از همان اول معلوم شد: با انتشار ویدئوی مفرحی از ترامپ و ترودو که در آن این دو کنار یکدیگر ایستاده و با لبخندی بر لب، مشغول خوش‌وبش کردن هستند، درست مثل والدین طلاق‌گرفته‌ای که در مراسم عروسی فرزندشان همدیگر را دیده‌اند.

اما در روز یک‌شنبه، ترامپ یک‌تنه کاری کرد تمام سیاست‌مدارهای کانادایی از شدت خشم علیه او با هم متحد شوند، من‌جمله اشخاصی چون اندرو شیر[1]، رهبر محافظه‌کاران، جاگمیت سینگ[2]، رهبر حزب دموکرات جدید، و جیسون کنی[3]، سیاستمدار آلبرتایی که خیلی‌ها احتمال می‌دهند نخست‌وزیر آینده‌ی کشور باشد. حتی استیون هارپر[4]، نخست‌وزیر پیشین کشور، در شبکه‌ی فاکس‌نیوز حاضر شد تا بگوید ترامپ «شخصی اشتباه» را هدف گرفته است. (بسیار خب، اگر بخواهیم منصف باشیم، او بیشتر می‌خواست کتابش را تبلیغ کند).

حالا برنده‌ی میدان کیست؟ اجازه دهید پنج گوشه‌وکنایه‌ی برتر بیان‌شده پس از پایان نشست را رتبه‌بندی کنیم.

۵. جاستین ترودو

وقتی شما خود را سیاستمدار مردم‌داری جا بزنی که کارش یادآوری نکات اخلاقی به دیگران است، شاید برایت سخت باشد مثل بقیه هرچه از دهانت درمی‌آید، به بدخواهانت بگویی. برای همین تعجبی نیست که ترودو مقام پنجم را به خود اختصاص داده است. او به گفتن این بسنده کرد که کانادا زیر بار زور نخواهد رفت و تعیین تعرفه از جانب ترامپ به بهانه‌ی حفظ امنیت ملی «توهینی به ما» بوده است.

آقای ترودو، شما فرصتی طلایی داشتی تا صحنه‌ای مشابه به فیلم در واقع عشق (Love, Actually) را در واقعیت پیاده کنی، ولی ثابت کردی شما با نخست‌وزیر دیوید زمین تا آسمان فرق داری. (نویسندگان فیلم جداً برای نخست‌وزیر بریتانیا در آن فیلم نام خانوادگی در نظر نگرفته بودند؟)

اما جی ترودس در یک زمینه‌ی خاص که واقعاً برازنده‌ی سنگینی موقعیت است، به پیروزی دست پیدا کرد. او قدش بلندتر است!

همان‌طور که دیلی‌میل (Daily Mail) خاطرنشان کرد، عکاس‌های حاضر در نشست در حالتی از ترودو عکس گرفته‌اند که او به طور واضحی از ترامپ قدبلندتر به نظر می‌رسد، با وجود این‌که قد رییس‌جمهور ایالات متحده 190 سانت و قد ترودو 187 سانت است. آیا این بدان معناست که «سالم‌ترین رییس‌جمهور تاریخ» اطلاعاتی را راجع‌به وضعیت سلامت خود مخفی نگه داشته است؟ این واقعاً شما را به فکر وا می‌دارد!

۴. دونالد ترامپ

بسیار خب، اگر چیزی تعریفی‌ست، باید از آن تعریف کرد. ترامپ دقیقاً نقطه‌ضعف ترودو را نشانه گرفت و او را معادل کانادایی کلارک کنت خطاب کرد. (حدس می‌زنم تا به حال این عکس را ندیده باشد).

پس از این‌که ترامپ نشست G7 را به مقصد پایگاه ایر فورس وان (Air Force One) ترک کرد، از پایگاه توییت کرد: «جاستین ترودو، نخست‌وزیر کانادا، طی نشست G7 بسیار ضعیف و بی‌بخار عمل کرد، اما به محض این‌که آنجا را ترک کردم، او کنفرانس خبری جدیدی برگزار کرد و در آن گفت: «تعرفه‌های ایالات متحده «توهین‌آمیز» هستند و «کانادا زیر بار زور نخواهد رفت.» کاری بسیار دغلکارانه و ضعیف. تعرفه‌های ما واکنشی به تعرفه‌های 270% او روی محصولات لبنی‌ست!»

از بسیاری لحاظ، این بدترین کابوس یک کانادایی است، چون ما نصف عمرمان را صرف تلاش خستگی ناپذیر برای مودب بودن می‌کنیم و نصف دیگر را صرف فکر کردن به این‌که نکند مردم مودب بودن ما را به حساب ضعیف بودنمان می‌گذارند؟ ساعت خراب دو بار در روز زمان درست را نشان می‌دهد، و ترامپ هم خنجری تیز را تا دسته در روح‌وروان کانادایی‌ها فرو کرد. دست‌مریزاد قربان، دست‌مریزاد.

آخرین باری که رییس‌جمهور آمریکا تا این حد با نخست‌وزیر کانادا بد برخورد کرد، هنگامی بود که لیندون جانسون[5] یقه‌ی لستر پیرسون[6] را گرفت و سر او فریاد کشید: «تو رو قالیچه‌ی من ش**یدی!» (می‌توانید برای اطمینان از صحت و سقم ماجرا به گوگل مراجعه کنید).

۳. مشاور بازرگانی دونالد ترامپ

یکی از بهترین بخش‌های تمام جنگ‌های لفظی موقعی اتفاق می‌افتد که شخص ثالثی حرفی می‌زند و اوضاع را بدتر می‌کند. (در حیاط مدرسه این شرایط موقعی پیش می‌آید که زورگوی سوم می‌پرد وسط و راجع‌به مادر قربانی جک می‌گوید.) راستی اگر نیاز به یادآوری دارید، جا دارد بگوییم ترامپ هم دور و بر خود را از مشاوران سیاسی‌ای که استاد فصاحت کلام هستند و لفاظی‌های دیپلماتیک را از بَرند، پر نکرده است.

دور و بریان او افرادی چون پیتر ناوارو[7]، مشاور بازرگانی هستند.

ناوارو در روز یک‌شنبه به فاکس‌نیوز گفت: «برای هر رهبر خارجی‌ای که رابطه‌ی دیپلماتیک فریب‌کارانه با رییس‌جمهور کشور، دونالد ترامپ داشته باشد و به هنگام خروج از در از پشت به او خنجر بزند، جایگاهی ویژه در جهنم اختصاص داده شده است. مصابحه‌ی مطبوعاتی فریبکارانه‌ی جاستین ترودو دقیقاً نمونه‌ای از چنین رابطه‌ی دیپلماتیکی است. به این می‌گویند رفتاری ضعیف و دغلکارانه… همان‌طور که رییس‌جمهور از ایر فورس وان توییت کرد.»

خب، لازم است کمی بیشتر روی این بیانیه دقیق شویم.

از قرار معلوم ناوارو اعتقاد دارد جای ترودو وسط حلقه‌ی هشتم جهنم است، چون طبق گفته‌ی دانته تمام دغل‌بازان پس از مرگ از آنجا سر در می‌آوردند. همان‌طور که ناوارو باید بداند، حلقه‌ی هشتم جهنم به ده گودال (bolgia) تقسیم‌بندی شده است که چندتایشان خوراک شخصی مثل ترودو هستند. گودال شماره‌ی دو مخصوص چاپلوس‌هاست. این گودال کیس مناسبی به نظر می‌رسد، چون ترودو کمی تا قسمتی پاچه‌خوار است، ولی فکر نکنم منظور ناوارو این بوده باشد. فکر می‌کنم او در صحبتش به گودال شماره‌ی هفت اشاره داشت: گودال مخصوص ریاکاران. از قضا گودال شماره‌ی هشت مخصوص مشاوران پلید و گودال شماره‌ی نه مخصوص «افراد تفرقه‌انداز» است. این گودال‌ها همه‌یشان من را یاد فلوریدا می‌اندازند، مکانی گرم که پر از حسابداران بازنشسته است.

۲. کریستیا فریلند[8]، وزیر امور خارجه‌ی کانادا

یک‌شنبه شب، در CNN، فری‌لند عملاً به کاخ سفید رفت، شلوارش را کشید پایین و روی پادری آن خرابکاری کرد. می‌پرسید چطور؟ او بیان کرد که حق با کاناداست، چون آن‌ها از «استدلال‌های مبتنی بر واقعیت» استفاده می‌کنند و ترامپ از «حملات شخصی.»

ناوارو هم از گوشه‌وکنایه‌های بی‌رحمانه‌ی او در امان نبود. فریلند گفت او خوشحال است که «مسئول توضیح دادن منطق پشت بیانات مقامات رسمی کشورهای خارجی نیست.»

وای، آن پماد سوختگی کجاست؟!

۱. این عکس که یک عکاس آلمانی آن را گرفته است

آیا واقعاً می‌شد مقام اول را به چیزی جز این عکس اختصاص داد؟ مردم (در کمال تنبلی) آن را به نقاشی‌های دوره‌ی رنسانس تشبیه کرده‌اند، اما این عکس در اصل میمی با قابلیت تخریب بالاست. البته این عکس از زوایای مختلفی گرفته شده، ولی این زاویه‌ای است که مردم به خاطر خواهند سپرد: آنجلا مرکل بالای سر ترامپ ایستاده است و ترامپ هم شبیه بچه‌ی بدعنقی به نظر می‌رسد که حاضر نیست برود توی لگن جیش کند.

[1] Andrew Scheer

[2] Jagmeet Singh

[3] Jason Kenney

[4] Stephen Harper

[5] Lyndon Johnson

[6] Lester Pearson

[7] Peter Navarro

[8] Chrystia Freeland

سفید کاغذی

جدیدترین شماره کاغذی سفید را بخرید

شماره ۳: پری‌زدگی

خرید این شماره