دشمنان دیروز
تصویری از میتراند و هلموت کوهل دستدردست هم. دشمنانی که تاریخی از دشمنی خونین به قدمت شکلگیری کشورهایشان را پشت سر دارند.
عکسی که در برابر شماست به نقل از نشریات آلمان در زمان رخدادش در تاریخ بیهمتاست و جاودانه خواهد شد. فرانسوا میتراند رئیس جمهور فرانسه و کنسول آلمان هلموت کوهل ملبس به بارانیهای سیاه و بلند و در سکوت مطلق در قبرستان دومانت دست یکدیگر را میفشارند و در برابر دوربینهای جهان سالروز نبرد وردن را گرامی میدارند(۱۹۸۴).
این حرکت پیش از هرچیز نماد و نشانهای بود برای نسل جنگزده از پایان خصومتها میان مردم و دولتهای آلمان و فرانسه. این حرکت نمادین از این مسئله نیرویی مضاعف میگرفت که میتراند در جنگ جهانی دوم مجروح شده بود و پدر کوهل در تپههای محاط همین محل در جنگ جهانی اول جنگیده بود.
نبرد وردن ۲۱ فوریهی ۱۹۱۶ آغاز و ۱۶ دسامبر ۱۹۱۶ به پایان رسید. این جنگ ۳۰۳ روزه طولانیترین جنگ تاریخ بشر است که طی آن هفتصد الی هشتصد هزار نفر سرباز آلمانی و فرانسوی کشته شدند که آمار تلفات(کشتهشدگان، مجروحین و مفقودین) را به یکمیلیونودویستوپنجاههزار نفر میرساند.
ارتش آلمان در نظر داشت بیشترین تلفات ممکن را در این محل به فرانسه وارد کند. به قولی آنقدر خون از بدن فرانسه برود که سفید شوند. حاصل نهایی اما تلفاتی تقریباً برابر بود. میدان نبرد که وسعتی کمتر از ده کیلومتر مربع داشت تبدیل به گوری دستهجمعی برای آلمانیها و فرانسویها شد. به علت حملات مداوم و شدید توپخانه، سربازان از هر دو ارتش زیر لایههای گل مدفون میشدند. بقایای پیدا شده غیرقابل تشخیص در قبری گروهی به خاک سپرده شدهاند که محتویش دست کم بدن صدوسیهزار سرباز فرانوسی و آلمانی است.
معروفست که جای فرانسویها و آلمانها توی جهنم جفت همدیگر است چون بعد از قرنها نبرد حرفهای زیادی برای گفتن به هم دارند. ولی میتراند و کوهل چندین دقیقه بدون هیچ حرفی دستهای همدیگر را فشردند و به نماد یادبودی که با پرچمهای فرانسه و آلمان پوشیده شده بود ادای احترام کردند و به سرودهای ملی کشورهایشان گوش سپردند.