پاسخ های ارسال شده در انجمن
-
پاسخ‌ها
-
خب اولین تجربه‌ی من از دارک سولز، به دارک سولز 2 بر می‌گرده (best DS, don’t @ me). تجربه‌ی عرفانی‌ای بود حتی :)) یادمه گنگ و گیج، بدون این که واقعا بدونم دارک سولز چیه و باید چی کار کنم (همونطوری که در واقع باید بازی شه، without knowing a damn thing)، کرکترم رو ساختم، سه پیرزن فایرکیپر مسخره‌ام کردن و توتوریال دارک سولز رو هم رد کردم و رسیدم به ماجیولا. خدایا.
ماجیولا زیباست و نفس‌گیره. ماجیولا بوی جسد زیبای آرایش‌شده و توخالی‌ای رو می‌ده که از شدت زیبایی سر مراسم ختمش همه می‌زنن زیر گریه، نه چون مرده، صرفا چون همینیه که هست. زیبا و مرده. منظره‌ی نفس‌گیر دریا/اقیانوسی که جاینت‌ها و ناشاندرا از اونورش اومدن، ورژن جدید کرست‌فالن نایت، به اسم سولدن، که نشسته یه گوشه، زیر یه اوبلیسک، فروشنده‌های عجیبی که از دیدن یه آندد دیگه اونقدرا هم خوشحال نیستن (غیر از گربه‌هه. خیلی خوشحاله اون.) و امرالد هرالد که رو به اقیانوس ایستاده و باد توی باشلق و شنلش می‌پیچه و همه‌اش صدات می‌کنه برر آو د کرس. خب بگو د کرسد وان :))))) عجب.
خلاصه ماجیولا رو فراموش نمی‌کنم. ماجیولا همون غاریه که وقتی می‌خوام از دنیای واقعی فرار کنم، می‌رم توش :)) دهکده‌ی مرده‌ی زیبای منه.
سلام من حبیبم. اینطور که به خودم می‌گم، نویسنده‌ام و ترجمه و ویرایش هم بلدم فکر کنم. ساز مورد علاقه‌ام گیتار بیسه و دوست دارم وقتی بیکارم به عنوان وارم آپ بشینم Tool کاور کنم :)) چند سالی هم می‌شه که خواب فروم و انجمن می‌بینم. :دی
متوجه شدم چیزی که فروم رو از سوشال مدیا و وبلاگ و الخ جدا نگه می‌داشت، کانتکستی بود که پلتفرم مورد نظر، aka انجمن هواداری، مثل هاله با خودش حمل می‌کنه. این که توی فلان انجمن (از تمام خدابیامرزها، فانتزی‌فنز و فنزین گرفته تا هزارتو و فروم‌های کوچیک و بزرگ دیگه)، تنها دلیلی که یک عده آدم دور هم جمع شدیم و داریم کامیونیکیت می‌کنیم، مخالفت‌ها و موافقت‌ها سر یک سری موضوع اسپسفیک و خاصه که توی گوشه‌های ذهنمون داریم بهشون فکر می‌کنیم و گمانه‌زنی می‌کنیم. بعد، جمع می‌شیم توی انجمنی که برای این قبیل گمانه‌زنی‌ها دیزاین شده و فارغ از این ایده که چقدر می‌شناسی طرف مقابلت رو، اونقدری به هم اعتماد دارین که می‌شینین سر موضوعی صحبت می‌کنین و این مکالمه می‌تونه شیش ماه هم مثلا ادامه پیدا کنه به صورت آنلاین :))) الان هم که وسط پندمیک و شرایط شبه‌آخرالزمانی، نیاز به فروم به شدت حس می‌شد.
داستان نوشتن و صحبت کردن رو از فروم شروع کردم و خوشحالم که دوباره پلتفرمی که توش کاملا احساس سکیور بودن بهم دست می‌ده رو دوباره دارم تا بتونم مثل آدم زندگی کنم :)))
