- این موضوع 6 پاسخ، 6 کاربر را دارد و آخرین بار در 2 سال، 9 ماه پیش بدست بهروزرسانی شده است.
-
موضوع
-
نمیدونم فروم برای من یه چی داره که خلاءش رو تلگرام و توییتر و این چیزها پر نمیکنه. داستان نوشتن واسه من همیشه یه عملیات فرومی بوده. وقتی توی فروم داستان مینویسم احساس میکنم مخاطبم به اندازهست. خیلی شلوغ نمیشه که دچار استرس شم. غریبه نمیاد. آدمهای فروم به اندازهی کافی به من احساس آشنایی میدن. خب فروم مال دورهای از اینترنته که مفهوم وایرال شدن وجود نداشت.
استرس لایک و ریپلای و فالو و اینا نبود. فقط خود محتوا بود و طبیعتا با این توصیفها فروم واسه من خیلی آرامشبخشتر از سوشالمدیاهاس. شاید دیگه پیر شدم و اینم از جهالت منه ولی خب سلام من محمدرضام. همون محمدرضای فنزین و فانتزیفنز و هزارتو.
برای این که من رو بشناسین خب مجبورم بگم نویسندهم. یکی از نویسندههای همین سفید هم هستم. عاشق گیم هستم مخصوصا گیم رترو. عاشق داستانهای کوتاه و رمانهای سای فای عجیبم. تقریبا علاقهم توی سینما هم همین شکلیه.
- شما برای پاسخ به این موضوع باید وارد شوید.