فیلم: افسانه‌ی افسانه‌ها Tale of Tales
درباره‌ی فیلم
فیلم «افسانه‌ی افسانه‌ها» [برپایه‌‌ی کتاب Pentamerone نوشته‌ی Giambattista Basile] نمونه‌ای‌ست مثال‌زدنی از فیلم‌نامه‌ای خوب که به دست یک کارگردان نابلد حیف و میل شده. «متیو گارونه» هر چه قدر در پرداخت فضای رئالِ «گامورا» با طراحی صحنه و میزانسن‌هایی خوب، باحوصله عمل کرده بود و در نتیجه در پرداختن به جزییات، موفق، در ساخت فضای غیررئالی که فیلم‌نامه‌ی «افسانه‌ی افسانه‌ها» طلب می‌کند، ناشی و بی‌حوصله نشان می‌دهد. دوربین او بر خلاف نیاز فیلم‌نامه آشکارا از سکانس‌های پرجمعیت می‌گریزد و چند باری هم که چاره‌ای جز روبه‌رو شدن با آن‌ها نه‌دارد، نتیجه کاملاً دمِ دستی‌ست. از دیگر مسایل فنی ضعیف فیلم از جمله طراحی صحنه، نورپردازی و غیره که بگذریم، خودِ کارگردانی بارها نشان می‌دهد چه ضعف‌های بزرگی دارد؛ با این حال به نظر می‌رسد اصلِ مشکل، بودجه‌ی کمش باشد. اگر نصف بودجه‌ای که برای «از گوربرخاسته»ی ایناریتوی فریب‌کار و نُنُر دور ریخته شد، در اختیار این فیلم با کارگردانی متخصصِ پرداخت فضاهای افسانه‌ای و غیررئال قرار گرفته بود، نتیجه می‌توانست فیلمی باشد در حد یک شاه‌کار… اگر فیلم‌نامه نیز اندکی شیطنت‌های روایی به پی‌رنگ خودش اضافه می‌کرد.
اگر مثل من شیفته‌ی داستان‌های افسانه‌ای هستید، دیدن این فیلم با همه‌ی کاستی‌هایش را به‌تان پیشنهاد می‌کنم. فیلم با تمام ضعف‌هایش (که کم‌ترین مقدارش متوجه فیلم‌نامه است) هم‌چنان لذت‌بخش است. موقع دیدنش مدام یاد داستان‌های مشابه می‌افتید و خوش‌حال می‌شوید که ماجرای دقیق آن‌ها را فراموش کرده‌اید و فیلم‌نامه نیز با پی‌رنگ درست و حسابی‌اش در این راه کمک‌تان می‌کند. فضاهای خالی‌ی فیلم را خودتان با تخیل‌تان پر کنید تا بیش‌تر لذت ببرید، کارگردانی نه اما فیلم‌نامه ارزشش را دارد، هر چند پایان‌بندی‌اش ممکن است خیلی‌ها را راضی نکند… اما نه افسانه‌بازها را.
پیشنهاد کتاب
-
ماورا: سلسله جنایت‌های بین کهکشانی
-
مجله سفید ۱: هیولاشهر
-
خدمات دستگاه هیولاساز دمشقی
-
شومنامه‌ی تبر نقره‌ای
آخرین دیدگاهها
نظر خود را بنویسید:
پیشنهاد کتاب
-
ماورا: سلسله جنایت‌های بین کهکشانی
-
مجله سفید ۱: هیولاشهر
-
خدمات دستگاه هیولاساز دمشقی
-
شومنامه‌ی تبر نقره‌ای
