چهار علمی‌تخیلی‌های فضایی که تازگی تبدیل به سریال شده‌اند

به گزارش مجله‌ی اینترنتی گروه ادبیات گمانه‌زن (شگفتزار) 

شبکه‌ی تلویزیونی سایفای (syfy) قرار است در ماه‌های آینده تمام آرزوهای عاشقان سینه‌چاک علمی‌تخیلی و اپرای فضایی را یکدفعه برآورده سازد و  با آغاز به پخش چهار سریال اقتباس شده از شاهکارهای ادبیات ژانری ، حال و روز گیک‌های چشم‌انتظار را یکسره دگرگون بگرداند.

اولین سریال بر اساس رمان پایان طفولیت آرتور سی کلارک (Childhood’s End) شده که قصه‌ی مواجهه‌ی متفاوت نوع بشر با موجودی بیگانه است. این مینی سری شش قسمتی قصد به تصویر کردن قصه‎ای را کرده که پیش‌تر استنلی کوبریک نیت ساختش را داشت ولی در نهایت 2001  ادیسه ی فضایی را ساخت.

 پایان طفولیت به حضور ابرفرمانروایان در زمین بر‌می‌گردد که هیچوقت به صورت فیزیکی وجودشان را نشان نمی‌دهند و با آمدنشان به مثابه‌ی فرشته‌ای دلسوز بیماری و جنگ را در زمین پایان می‌بخشند اما کم کم بیم آن می‌رود که این غریبه‌ها دایه‌ی مهربان‌تر از مادر شده‌اند و محدودیت‌هایی که تحمیل کرده‌اند، ظریفانه  استعماری جدید برپا کرده. راستی هدف ایشان چیست؟

The Expanse هم  بر اساس اولین کتاب (بیداری لویاتان Leviathan Wakes) از  سری دنباله‌داری به همین نام است که   دانیال آبراهام و تای فرانک در سبک اپرای فضایی نوشته بودند.

این بار پس‌زمینه‌ی داستان از این قرار است که انسان‌ها سراسر منظومه‌ی شمسی را مسکونی کرده‌اند ولی هنوز امکان سفر بینستاره‌ای را ندارند.  آغاز ماجرا آنجاست که خدمه‌ی یک ناو باربری سیارات بیرونی نظاره‌گر نابودی سفینه‌شان می‌شوند  و از آن سو در توطئه‌ای واضح یک دستگاه تکثیر مولکول‌های بیگانه آزاد می‌شود که  در سیارات بیرونی فجایع عظیمی به بار می‌گذارد  تا نبردی خونین بین اتحادیه‌ی زمین و  مریخ  و مجمع‌السیارات بیرونی در بگیرد.

اولین فصل از این سریال ده قسمت دارد و کانال سایفای قول داده که این سریال با قدرت جای سال‌ها خالی‌مانده‌ی سریال محبوب «بتل‌استار گالاکتیکا» را پر خواهد کرد.

و بعد از آن ها نیز می‌توانیم منتظر هایپریون (Hyperion) نوشته‌ی دن‌سیمونز   باشیم . در هایپریون بیشتر اتفاقات  حول و حوش سیاره‌ای به نام هایپریون رخ می‌دهد.

سیاره‌ای که وقتی اول بار انسان‌ها  پای بر او گذاشتند،  سازه‌های غریب کشف کردند که اطراف همگی‌شان آشفتگی‌های زمانی وجود داشت.  فهمیدند که آن سازه‌ها بر خلاف باقی دنیایند و در محور زمان به سوی عقب حرکت می‌کنند تا مقبره‌های زمان نام بدهندشان و مهر و موم شده بسته نگه‌شان دارند اما با آن بیم  که بالاخره یک روز دروازه‌ها باز خواهند گشت و اتفاقاتی شاید بدشگون پیش خواهد آمد.

زیر پوسته‌ی هایپریون هم تونل‌هایی عمیق کنده شده بود، آن چنان صاف که کاملا مشخص است با یک دستگاه مصنوعی کنده شده‌اند اما توسط چه کسانی معلوم نیست. زیرا که هنوز انسان‌ها هیچ فناوری مشابهی برای سوراخ کردن پوسته‌ی یک سیاره به آن شکل را ندارند.  و شاید بالاتر از همه ی این عجایب، بزرگ‌ترین راز سیاره‌ی هایپریون موجودی آهنی باشد که تمام بدنش را سیم‌های خاردار پوشانده اند. اویی که همیشه اطراف مقبره‌های زمان پرسه می زند و نامش را «شرایک» گذاشته‌اند. زیرا معتقدند درختی دارد از جنس فولاد که ارتفاعش تا جو سیاره می‌رسد، سرتاسر بدنه‌ی درخت را خارهای پولادین پوشانده و روی هر خار انسانی به صلابه کشیده شده که زجر می‌کشد و تا ابد زنده است. این‌ها کسانی هستند که برای زیارت معبد شرایک می‌روند. سفرهای زیارتی شرایک را گروه‌هایی که افرادشان فرد است تشکیل می‌دهند. معتقدند شرایک همه را به خارهای درختش می‌آویزد به جز یک نفر و آن یک نفر آرزویش برآورده می‌شود. این باور معتقدان به شرایک است که خود را معتقدان کلیسای کفاره می‌نامند.

در این اوضاع و احوال که سیاره‌ی هایپریون دستخوش رازهای خود است، میان کلونی‌های انسان‌ها و انسان‌هایی که معتقدند زمین‌گونه‌سازی دیگر سیارات اشتباه است و خود را منطبق با محیط زیست مهندسی ژنتیک می‌کنند، جنگی در آستانه‌ی شکل گرفتن است.

باید دید کانال سایفای با این داستان باشکوه چه می‌کند.

دروازه (gateway) بر اساس رمانی نوشته‌ی فردریک پول هم که آخرین سریال وعده داده شده است ، برنده‌ی جایزه‌ی هوگو و نبیولا است. داستان آن از این قرار است که انسان‌ها روی یک سیارک سفینه‌های به جای یک تمدن بسیار پیشرفته را کشف می‌کنند. این سفینه‌ها از پیش برنامه‌ریزی شده هستند و مسافران را به دنیاهای دوردست می‌برند.

برای دیدن این سریال‌ها حداقل باید پنج ماه (تا دسامبر امسال) منتظر بمانید. امیدواریم که بیارزد.

سفید کاغذی

جدیدترین شماره کاغذی سفید را بخرید

شماره ۳: پری‌زدگی

خرید این شماره