پرندگان شر
مقدمه
آرمان سلاح‌ورزی(متولد سال 1365) فعّالِ ادبیات ژانری در ایران و از اولین نویسنده‌های جدیِ داستان‌های علمی‌تخیلی، پانک و نوآر است. پرونده‌ی پیشِ رو، شامل فرازهایی از «پرندگان شر»، رمان بلند آرمان سلاح‌ورزی، و گفتوگویی با او در باب مسئله‌ی قصه‌نویسی علمی‌تخیلی و اهمیت حضور داستان‌های ژانری با رویکرد تجربی و رادیکال در فضای خشک و ساکن ادبیات خلاقه‌ی ایران خواهد بود. سلاح‌ورزی با سابقه‌ی دو دوره داوری مرحله‌ی نهایی «جایزه‌ی هنر و ادبیات گمانه‌زن» و ایفای نقش به عنوان دبیر این جایزه در آخرین دوره (سال 1391) از معدود فعالان جدی این عرصه به شمار می‌آید. همچنین در اولین سال برگزاری مسابقه‌ی «ادبیات علمی‌تخیلی و فانتزی» در سال 1384 از داستان کوتاه سلاح‌ورزی، «در انتظار آینده»، به عنوان داستان برگزیده در بخش نوآوری و سبک خاص داستانی، تقدیر گردید؛ که این امر خود بیانگر رویکرد متفاوت او به این گونه از ادبیات می‌باشد. داستان‌های کوتاه دیگر او نیز عمدتاً جز نامزدهای مرحله‌ی نهایی مسابقه‌ی هنر و ادبیات گمانه‌زن بوده‌اند. داستان‌هایی چون «اهواز نوآر» و «مصیبت به روایت آر.بی و چند داستان دیگر» که تلاش‌های چشم‌گیری برای تولید داستان‌های کوتاه سایبرپانک و ساینس‌فَنتِزی با نگرشِ منحصر به فردی در ادبیات فارسی بوده‌اند. «پرندگان شر» اما مهم‌ترین و به‌ثمر نشسته‌ترین تلاش آرمان سلاح‌ورزی برای تحقق آن تجربه‌ی رادیکالی‌ست که تلاش داشته در حوزه‌ی ساب‌ژانرهای متأخرترِ ژانر علمی‌تخیلی، پیاده کند. در این پرونده گوشه‌هایی پراکنده از این رمان بلند را خواهیم خواند(که تاکنون در جای دیگری منتشر نشده‌اند) و منطق مسلط بر چنین رمان‌هایی را بررسی خواهیم کرد. رمان‌هنوز‌چاپ‌نشده‌ای که به لحاظِ تجربه‌ی زبانی، محتوای بصری و منطق داستانی، احتمالاً با هر آن‌چه تا به حال در ادبیات فارسی خوانده‌اید، تفاوت خواهد داشت. ادامه مطلب >
مصاحبه
زندگی در هر مختصات زمانی و مکانی منجر به تجربه‌ی زیستی منحصر به فردی‌ست. منطق زبان پرندگان شر و در اسکیل بزرگتر، منطق کلی مسلط بر رمان پرندگان شر، از همچو تجربه‌ای می‌آیند. جوری که من فکر می‌کنم، حرف می‌زنم، زندگی می‌کنم، رمان می‌خوانم، فیلم می‌سازم، وارد رابطه‌ی عاطفی می‌شوم، این‌ها همه متاثر از این تجربه‌ی زیستی و تلاش من برای معنا دادن به این تجربه است. در نتیجه وقتی در باب تجربه‌هه چیزی می‌نویسم یا رویایی می‌پردازم، نمی‌تواند عاری از این تاثیرات باشد. پرندگان شر در خیال من، تجربه و گفتوگویی نسلی بوده. به دید من همه‌ی آدم‌هایی که دوره‌ی نوجوانی و جوانی‌شان را در دهه‌‌‌های ۶۰ و ۷۰ گذرانده‌اند، یک واقعیت خاص و مشترک را درک کرده‌اند. گمانه‌زدن در اتمسفر داستان علمی‌تخیلی برای من حاصل این تجربه و تلاش من برای معنادار کردنِ این تجربه است، و منطق زبانی هم از این واقعیت مستثنا نیست. به درک من، نسلی که پرندگان شر دارد از دهان‌ش حرف می‌زند واقعیتی بیشینه را از سر گذرانده، واقعیتی که لحظه‌ای استراحت به شما نمی‌دهد. بخشی از منطق پرندگان شر، منعکس کردن این بیشینگی و این تراکم تجربه‌ها و تصویرها بود. ادامه مطلب >
یادداشت‌ها
داستان
«اِنوما اِلیش»، بخش مفصلی از رمان بلند «پرندگان شر» است که به کاوش تصویر دختر هایپراکتیوی از مالیخولیای پدر ترسیده‌اش در تقابل با چنین دنیای کدشده و معینی می‌رود. ادامه مطلب >
رهایش و گشایش خرده‌داستانی از رمان بلند «پرندگان شر» نوشته‌ی «آرمان سلاح‌ورزی» است که در عین وابستگی به بقیه‌ی رمان، حکایت مستقل شکار آقای قبادیانی به دست تیم تکاورهای صحرانورد را بازگو می‌کند. ادامه مطلب >
