بیگانه‌ها همیشه… هیولایند

مقدمه

فضا پهنه‌ی ناشناخته و دنباله‌دار از بودن است که جزایری از هستی در دریایی بیکران از نیستی است. یک فرم از وجود داشتن است که ما هنوز نتوانسته‌ایم باهاش کنار بیاییم. شاید خنده‌دار باشد ولی تا به امروز تنها ۵۵۸ نفر زمین را ترک کرده اند. و گوش سپردن به تجربه‌ی نبودن روی زمین، بی‌نظیر است. مثل گوش سپردن به داستان رفتن به جهانی دیگر است. و واقعیت تلخ این است که این‌ها همه‌اش غیرطبیعی است. بدن‌های ما برای سفر در میان ستارگان ساخته نشده. سرعت‌های نزدیک به نور برای بدن‌های ما به معنی مرگ قطعی است. هیچ تمهیدی برای این که زمانی آغوش مادر آبی‌رنگمان را ترک کنیم در تکامل ما نیست(چطور می‌توانسته که باشد. ما همیشه همینجا بوده ایم). ولی بد هم نیست به یاد داشته باشیم که یک زمانی عمر بیش از چهل سال هم طبیعی نبود و آنتی‌بیوتیک هم وجود نداشت و محاسبات مراتب بالاتر ریاضیاتی از تصور ما خارج بود. شاید بدن‌های ما آماده‌ی رفتن از زمین نباشند. ولی چنین به نظر می‌رسد که مغزها و خواهش و امیدمان بی‌قرار و آماده‌ی کنده شدن از زمین است. پس بعید نیست یکی از همین قرن‌هایی که خواهد آمد، بالاخره همه‌ی دعواها را کنار بگذاریم و به سان ذهن و دستی منسجم از زمین بلند شویم و بین ستاره‌ها دنبال خانه‌های جدید برای بشر بگردیم و درست است که این وسط ممکن است دشمن‌هایی پیدا کنیم، ولی شاید رفیق‌های شفیق هم پیدا کردیم. کسی چه می‌داند. ادامه مطلب >

مصاحبه

بیگانه همیشه هیولاست. هر دیگری‌ای هیولاست حتا اگر خلافش ثابت بشود. مثلاً توی استارشیپ‌تروپرز هاین‌لاین بیگانه‌ها حشره‌اند. روی زمین هم به بچه‌ها با تبلیغات یاد می‌دهند که باید حشره‌ها را بکشند که بعد بروند در فضا و حشره‌های بزرگ‌تر را بکشند. یا در اِندرز گیم هم اتفاقی مشابه می‌افتد. تقریباً همیشه وقتی قرار است بیگانه دشمن باشد، صفاتی که بهش اطلاق می‌شود بد و منفی است. خون می‌خورد یا حشره‌مانند است یا بیش از حد وحشی و بی‌منطق است. مارس اتک، جنگ دنیاها و خیلی فیلم‌های دیگر. البته که این قضیه چیز عجیبی نیست. در روند پروپگاندهای جنگ جهانی دوم، اتفاق مشابهی برای یهودی‌ها از سمت آلمان‌ها می‌افتد. برای ژاپنی‌ها از سمت آمریکایی‌ها. برای ناز‌ی‌ها از سمت قوای متفقین.. ادامه مطلب >